"Bijsturen...succes is kieskeurig."
Titel van een hoofdstuk uit een boekje wat ik momenteel aan het lezen ben, dat gaat over positieve zelfmotivatie.
Mijn doel was de 5 kilometer lopen (joggen) en dat doel heb ik bereikt.
Ik fiets, wandel, zwem, en loop dus, maar dat laatste geeft sinds kort lichamelijk nu juist problemen.
"Sommige bezigheden maken je sterker,
andere zwakker en tasten je zelfmotivatie aan.
Ook al lijk je er aanvankelijk enige voldoening uit te halen,
op de langere termijn blokkeert het je vooruitgang."
Het lopen blokkeert mijn manier van bewegen.
En dwingt mij tot een zekere mate van rust nemen.
"Wat wil je precies?
Je bepaalt zelf welke weg je inslaat.
Brengt je huidige gedrag je dichter bij je doelen?
Zo niet, wat helpt wel om je doelen te bereiken?"
Hoofddoel is bewegen, en daarin verwerkt, kan het bijna geen subdoel noemen, het genieten van bewegen.
"Meerdere korte sprints zijn doeltreffender dan een lange uitputtende marathon.
Reuzendoelen benader je het beste met muizenstapjes."
Vijf kilometer is bij lange na geen marathon, maar ik begrijp wel wat hij wil zeggen.
Voorlopig concentreer ik me dus maar op muizenstapjes.
Er zijn meer wegen die leiden naar Rome.
Daarnaast, heb je wel eens een hardloper met een camera om zijn nek gezien?
Of pak ik het nu al te relaxt aan?
Alles wat schuingedrukt is komt uit het boekje:
Positieve zelfmotivatie, Fred Sterk en Sjoerd Swaen.
