In de eerste plaats ga ik op familiebezoek.
Mijn vader woont daar, en het is met name hem die ik ga bezoeken.
Maar ook mijn zus, die onlangs met man en kind daar naar toe is geëmigreerd, woont op dit zonnige eiland, even voor Venezuela.
Zo'n dertig jaar geleden ben ik daar voor het laatst geweest, en ik ben benieuwd hoe het voelt om daar opnieuw te zijn.
Vorige week schreef ik mijn vader nog een e-mail met de volgende woorden:
'Lekker hoor een staatsgreep op Curaçao.
Maar we moeten er niet al te veel van denken wordt hier
gezegd want dat zou slecht zijn voor het toerisme.'
Nu ben ik geen toerist in de gebruikelijk zin van het woord.
Althans zo voelt het voor mij niet.
Want behalve dat ik mijn familie daar zal gaan bezoeken, zijn we, mijn vader en ik, ook bezig met onze persoonlijke geschiedenis,
Een persoonlijke geschiedenis, zoals velen, met een slavernijverleden, met wortels, die uiteindelijk zullen teruggaan tot in Afrika, en waarin Nederland een belangrijke rol heeft gespeeld.
En om die reden, neem ik aan, als ik de berichtgeving mag geloven, zijn er nog steeds mensen op Curaçao die argwaan koesteren jegens Nederland, sommigen daarvan zelfs met haat gevoelens.
En vooral het woord haat, vind ik heftig.
Althans zo voelt het voor mij niet.
Want behalve dat ik mijn familie daar zal gaan bezoeken, zijn we, mijn vader en ik, ook bezig met onze persoonlijke geschiedenis,
Een persoonlijke geschiedenis, zoals velen, met een slavernijverleden, met wortels, die uiteindelijk zullen teruggaan tot in Afrika, en waarin Nederland een belangrijke rol heeft gespeeld.
En om die reden, neem ik aan, als ik de berichtgeving mag geloven, zijn er nog steeds mensen op Curaçao die argwaan koesteren jegens Nederland, sommigen daarvan zelfs met haat gevoelens.
En vooral het woord haat, vind ik heftig.
Haat betekent dat je een gevoel van vijandschap hebt jegens iets of iemand.
Maar haat betekent ook dat je niet open en positief kunt zijn. Het betekent koesteren van, wat uiteindelijk alleen maar negativiteit tot gevolg zal hebben, zowel voor je omgeving, als uiteindelijk voor jezelf.
Toen ik dat las, het soort gevoelens wat nog leeft onder een (klein) gedeelte van de bevolking, moest ik weer denken aan de discussie die hier in Nederland wordt gevoerd, als het gaat om de vraag of 'Zwarte Piet racisme is'.
Wat hier nog steeds een 'hot item' is, (klik om door verwezen te worden)
In deze discussie gaat het natuurlijk niet alleen om Zwarte Piet, maar uiteindelijk ook om de verhouding tussen wit en zwart.
Dat blijkt onder andere wel uit het volgende wat je kunt terug vinden op hun blog:
'Binnen de dominante (populaire) cultuur is het vanzelfsprekend om zwarte mensen in specifieke rollen te zien. Het is zo natuurlijk geworden om zwart met dienstbaarheid te associëren dat men daar vaak bij voorbaat vanuit gaat. Een universitaire docent bijvoorbeeld was uitgenodigd als spreker op een conferentie Toen zij een mannelijke collega tegemoet trad om zich voor te stellen, gaf hij haar prompt zijn jas er van uit gaande dat ze wel de garderobejuffrouw moest zijn. Een zwarte advocaat wordt in de rechtszaal geregeld aangezien voor de koffiejuffrouw en haar witte cliënt voor de advocaat.'
Natuurlijk kun je dit opvatten als een zwart/wit gegeven.
Maar aan de andere kant, mijn eerste gedachte was, en dat zegt natuurlijk iets over mij, dat het zo in een man/vrouw issue paste.
En dat vele vrouwen met mij, dit zullen beamen.
Dus met andere woorden, de bril die je draagt, kleurt je omgeving.
Maar terug komend op zwart/wit, er zijn ook tegengeluiden.
Nu gaat het in dit tegengeluid niet over dat 'Zwarte Piet racisme is', maar over herstelbetalingen.
Maar in de kern gaat het volgens mij om het zelfde, en dat is opnieuw de verhouding tussen wit en zwart en dat wat in het verleden is voorgevallen.
In dit tegengeluid wordt het volgende gezegd:
'Wij moeten elkaar in de ogen kijken en eerlijk zeggen waar het op staat.
Stop blaming the white man en leer verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen leven en daden.'
Degene die dit artikel heeft geschreven, haalt dan een toespraak aan van Bill Cosby
met het advies om dit artikel te lezen, waarin Bill Cosby onder andere het volgende zegt.
' You got to tell me that if there was parenting -- help me -- if there was parenting...'
Zo kom ik op mijn opschrift boven aan dit bericht van mij: 'Omdat iemand op de kruising had gestaan'.
Stop blaming wie of wat dat ook.
Want of het nu gaat om zwart/wit issues, man/vrouw verhoudingen, de Turken of Marokkanen.
Maar haat betekent ook dat je niet open en positief kunt zijn. Het betekent koesteren van, wat uiteindelijk alleen maar negativiteit tot gevolg zal hebben, zowel voor je omgeving, als uiteindelijk voor jezelf.
Toen ik dat las, het soort gevoelens wat nog leeft onder een (klein) gedeelte van de bevolking, moest ik weer denken aan de discussie die hier in Nederland wordt gevoerd, als het gaat om de vraag of 'Zwarte Piet racisme is'.
Wat hier nog steeds een 'hot item' is, (klik om door verwezen te worden)
In deze discussie gaat het natuurlijk niet alleen om Zwarte Piet, maar uiteindelijk ook om de verhouding tussen wit en zwart.
Dat blijkt onder andere wel uit het volgende wat je kunt terug vinden op hun blog:
'Binnen de dominante (populaire) cultuur is het vanzelfsprekend om zwarte mensen in specifieke rollen te zien. Het is zo natuurlijk geworden om zwart met dienstbaarheid te associëren dat men daar vaak bij voorbaat vanuit gaat. Een universitaire docent bijvoorbeeld was uitgenodigd als spreker op een conferentie Toen zij een mannelijke collega tegemoet trad om zich voor te stellen, gaf hij haar prompt zijn jas er van uit gaande dat ze wel de garderobejuffrouw moest zijn. Een zwarte advocaat wordt in de rechtszaal geregeld aangezien voor de koffiejuffrouw en haar witte cliënt voor de advocaat.'
Natuurlijk kun je dit opvatten als een zwart/wit gegeven.
Maar aan de andere kant, mijn eerste gedachte was, en dat zegt natuurlijk iets over mij, dat het zo in een man/vrouw issue paste.
En dat vele vrouwen met mij, dit zullen beamen.
Dus met andere woorden, de bril die je draagt, kleurt je omgeving.
Maar terug komend op zwart/wit, er zijn ook tegengeluiden.
Nu gaat het in dit tegengeluid niet over dat 'Zwarte Piet racisme is', maar over herstelbetalingen.
Maar in de kern gaat het volgens mij om het zelfde, en dat is opnieuw de verhouding tussen wit en zwart en dat wat in het verleden is voorgevallen.
In dit tegengeluid wordt het volgende gezegd:
'Wij moeten elkaar in de ogen kijken en eerlijk zeggen waar het op staat.
Stop blaming the white man en leer verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen leven en daden.'
Degene die dit artikel heeft geschreven, haalt dan een toespraak aan van Bill Cosby
met het advies om dit artikel te lezen, waarin Bill Cosby onder andere het volgende zegt.
' You got to tell me that if there was parenting -- help me -- if there was parenting...'
Zo kom ik op mijn opschrift boven aan dit bericht van mij: 'Omdat iemand op de kruising had gestaan'.
Stop blaming wie of wat dat ook.
Want of het nu gaat om zwart/wit issues, man/vrouw verhoudingen, de Turken of Marokkanen.
De grote vraag is uiteindelijk: 'Door wat voor een gevoelens laten ik me leiden?' en 'Wat geef ik daarvan door aan de volgende generatie?'
Bill Cosby had het over het laten lachen van Jezus.
Was het niet juist Jezus die zei: 'Heb je naaste lief als jezelf!'
Maar misschien ligt daar het probleem:
'In de duistere hoeken van ons aller leven ligt zij op de loer.
Het is een vuur dat degenen die het ontsteekt verteert.'
Zolang wij dat vuur in onszelf niet kunnen bedwingen, om wat voor reden dan ook, en de schuldvraag elders neerleggen, hebben wij weinig reden tot het koesteren van hoop.
Foto: andredegen.nl
Bill Cosby had het over het laten lachen van Jezus.
Was het niet juist Jezus die zei: 'Heb je naaste lief als jezelf!'
Maar misschien ligt daar het probleem:
'In de duistere hoeken van ons aller leven ligt zij op de loer.
Het is een vuur dat degenen die het ontsteekt verteert.'
Zolang wij dat vuur in onszelf niet kunnen bedwingen, om wat voor reden dan ook, en de schuldvraag elders neerleggen, hebben wij weinig reden tot het koesteren van hoop.
Alles, o God, maar geen haat
Ik heb het gekend in mijn dagen,
En het beste, dat het doet, is de ziel met
littekens ontsieren
En het hart wegvreten.
De mens moet meer dan haat hebben
Als de jaren voorbijgaan
En er nog lente is en sterren blijven
En slechts de mens de dageraad ontkent.
God, ik heb slechts één gebed,
Voordat het door wolken omfloerste einde
komt.
Ik heb zo genoeg van de haat en van het
verlies, dat zij brengt,
Laat mij mijn broeders vriend zijn.
Foto: andredegen.nl
Gedicht: anoniem.
Uitspraak?
