Gisteren stond er in het AD een column van Ozcan Akyol die ging over de sfeer in de Tweede Kamer. Hij eindigde zijn column met de volgende woorden: "Er gelden kennelijk andere regels als je rond het parlement actief bent. De afstand tussen het Binnenhof en de rest van Nederland wordt mede gecreëerd door deze onbegrijpelijke houding (strenger zijn voor anderen dan voor zichzelf). Op deze manier wordt het wel erg gemakkelijk gemaakt voor populisten. De volgende keer dat Vera Bergkamp iets over een andere club zegt, is het legitiem om te antwoorden met: 'Kijk eerst naar jezelf."
Ik trek weer een blikje open: Verander de wereld begin bij jezelf:
en er kon stellig geen gelukkiger volk zijn
onder alle volken die door de hand van God waren geschapen
4 Nephi 1:16
Dit blogje kun je niet los zien van het vorige blogje want hij haakt in op de toespraak 'Het grootste bezit van ouderling Jeffrey R. Holland. "Er waren geen Lamanieten, Jakobieten, Jozefieten of Zoramieten. Er waren totaal geen -ieten. De mensen hadden slechts één verheven identiteit aangenomen." Met andere woorden, zij waren één.
Wanneer wij het in de kerk hebben over eenheid, dan hebben we het vaak over "Zion, de reinen van harte". En dat "als we niet één zijn, dan zijn we de Zijnen niet". Misschien daarom ook dat onze conclusie na het bespreken van deze toespraak alles te maken heeft met "Verbeter de wereld, begin bij jezelf". Iemand anders, een uitspraak die ik tegen kwam, verwoordde het zo: "We moeten onszelf allemaal aanwijzen als een comité van één", waar naar mijn gevoel het woord werk achter zit. Het is niet iets dat zomaar als vanzelf uit de lucht komt vallen. Het vraagt inzet. Het vraagt een "ander hart".
"Maar wat is nu precies eenheid?" Soms weet ik wel wat ik niet wil, maar niet precies wat ik wel wil. En daarom verander ik de vraag "Wat is nu precies eenheid?" in "Wat is eenheid niet?" Dit is een enigszins andere insteek, maar uiteindelijk gaat het toch om het eindresultaat?
Er is één zin die er voor mij uitspringt, wanneer het gaat om "Wat is eenheid niet?"en dat is deze:
"Eenheid gaat over saamhorigheid, niet over gelijkvormigheid."
Ik denk dat ouderling Dieter F. Uchtdorf dit het mooist uitlegt. Hij zei dat "hoewel de verzoening bedoeld is om meer op Christus te lijken, is zij niet bedoeld om ons allemaal hetzelfde te maken. Soms verwarren we verschillen in karakter met zonde. We kunnen zelfs ten onrechte denken dat iemand die anders is dan wij, God niet behaagt. Deze manier van denken brengt sommigen er toe te geloven dat de kerk ieder lid in dezelfde vorm wil gieten - dat we allemaal op elkaar moeten lijken, dat we allemaal hetzelfde moeten voelen, denken en doen. Dat zou in tegenspraak zijn met het karakter van God, die iedere man anders dan zijn broeder heeft geschapen en iedere zoon anders dan zijn vader".
In Harten in rechtschapenheid en eenheid verweven zegt ouderling Quentin L. Cook "dat eenheid en diversiteit geen tegengestelden zijn, en dat we meer eenheid kunnen bereiken als we een inclusieve sfeer en respect voor diversiteit cultiveren." Hij spreekt zelfs over het vieren van diversiteit. Een ander interessant artikel over dit onderwerp is deze, The blessings of diversity, (alleen in het Engels) waarin gezegd wordt "dat dit onderscheidend vermogen raciale, etnische, geslacht- taalverschillen, evenals onze gevarieerde gaven, perspectieven en ervaringen omvat. Binnen het evangelie van Jezus Christus is er geen norm - behalve een verenigd verlangen om de Heiland te volgen. We kunnen verschillen in onze gehoorzaamheid aan de geboden die onze Vader in de hemel ons heeft gegeven. Maar onze keuzes doen niets af aan Gods liefde en hoop voor ons. En ook al verschillen we in onze toewijding, ons wordt geleerd lief te hebben en af te zien van oordeel en om in de kerk te dienen, ondanks verschillen in onze gehoorzaamheid."
In dit artikel (The blessings of diversity) worden de volgende tips gegeven:
- Streef naar regelmatige en zinvolle interacties met degenen die van u verschillen.
Dit kwam tijdens onze bespreking afgelopen zondag ook al ter sprake. Ter sprake kwam ook, en daar wordt ook over gesproken in dit artikel, bewust te zijn van 'de pijn en frustratie van degenen die te maken hadden met priesterschap- en tempelbeperkingen'.
- Praat openlijk over verschillen.
"Dit helpt ons beseffen hoeveel we de wereld zien zoals we zijn in plaats van zoals hij is. Als we onszelf onder gebed toestaan open te staan om van verschillen te leren, kunnen we onze misvattingen en onbedoelde vooroordelen identificeren en veranderen".
- Spreek je uit namens je zusters en broeders.
"De Heer identificeert zichzelf als onze voorstander bij de Vader en verwacht van ons dat wij namens onze zusters en broeders op christelijke wijze pleiten. Dit moet op een persoonlijke manier gebeuren, zoals bij het corrigeren van personen die grappen maken die anderen vernederen en kleineren vanwege religieuze, culturele, raciale, nationale of genderverschillen. Het moet soms ook op openbare manieren gebeuren...om de religieuze vrijheid van alle mensen te verdedigen, inclusief onze moslimzusters en broeders".
Dit artikel eindigt met de woorden dat "onze hemelse Vader werkelijk geen aanzien des persoons is. Hij heeft ons anders gemaakt om belangrijke redenen. Toegenomen diversiteit in de kerk van de Heer is geen toeval. Deze verschillen dienen de doeleinden van God. Ik bid dat we de mensen zullen zijn die God wil dat we zijn - verenigd in Christus, met onze verschillen".
En dat kunnen we alleen wanneer we opzien tot God en hem ons hart geven. En dan, terugkomend op onze toespraak 'Het grootste bezit' van afgelopen zondag, "dan en alleen dan, kunnen we het tweede grote gebod doeltreffend naleven, op manieren die niet oppervlakkig of triviaal zijn...want dan zal hij ons de vaardigheid, de dynamiek, de wil, en de wijze geven waarmee we van onze medemens en onszelf kunnen houden."
Afbeelding: churchofjesuschrist.org
