Afgelopen zaterdag zijn manlief en ik naar de tentoonstelling "Koloniaal verleden Dordrecht" geweest. Ik kom nog terug op dit bezoek van ons aan het Augustijnenhof.
Eerst wil ik nog aandacht geven aan iets anders en dat heeft alles te maken met mijn blogje "Mijn reis begint ook met een verhaal". Ik schrijf daarin over mijn Kerk en haar verleden. Want hoe kan ik iets schrijven over het onderzoek van de Protestantse kerken zonder stil te staan bij het verleden van mijn eigen kerk?
Mocht je misschien lid zijn van een andere kerk, en denken dat je je handen in onschuld kunt wassen (afgelopen week behandelden wij in de zondagsschool "de laatste aardse uren van de Heiland"), ook de Rooms-Katholieke Kerk Nederland heeft een verklaring afgegeven over slavernij, waarin ze zeggen "dat ook katholieken medemensen tot slaaf hebben gemaakt en deelnamen aan de slavenhandel of zelf tot slaaf zijn gemaakt en dat dit haaks staat op de christelijke boodschap, dat mensen broeders en zusters zijn omdat ze allemaal geschapen zijn naar Gods beeld en gelijkenis". Men erkent "het onvoorstelbare leed dat de slavernij tot gevolg had en ook de gevolgen die nu nog doorwerken". In de maatschappij zeker, maar misschien ook nog wel in de kerken nu. Hierbij denk ik bijvoorbeeld aan de vloek van Cham, de zoon van Noach.
Maar dit, het bovenstaande, is eigenlijk helemaal niet waar ik het over wil hebben, al is dit wel een soort voortborduren op dit verleden van mijn Kerk. Je kunt je afvragen of er überhaupt zwarte mensen waren die in die periode de behoefte voelden om lid te worden van 'zo'n kerk'. In een van mijn blogjes heb ik al aandacht gegeven aan Jane Elizabeth Manning James, een zwarte pioniers vrouw die vorig jaar geëerd werd met een eigen standbeeld en Darius Gray die aan de basis stond van de Genesis Group. Behalve hun verhaal en mijn verhaal zijn er meer verhalen te vertellen, bijzondere verhalen zelfs, en het kan zo maar zijn dat ik de komende tijd er een aantal uit licht. Eén ervan heb ik al op het oog, wordt vervolgd dus.
