Eind vorig jaar had ik een stukje geschreven met als titel 'Muren aan het slechten?' Blijkbaar heb ik iets met muren, want dit stukje, de stenen muur van uitsluiting, kan ik niet los zien van mijn eigen verhaal, de Schriften en de reis die ik nu aan het maken ben. Tijdens deze reis heb ik mij menigmaal verwonderd, maar er waren ook momenten waarop ik moest denken aan de zin "Hoe is het in Godsnaam mogelijk dat.." Nadat ik deze zin voor het eerst hoorde kreeg ik hem niet meer uit mijn hoofd. En soms, zo tussendoor, komt deze opmerking weer naar boven, zoals nu met het interview met Paul Reeve.
In dit interview zegt Reeve namelijk het volgende: "Het andere dat ik belangrijk vind is dat mensen zich realiseren dat Brigham Young slechts één rede gebruikte voor de beperking van het priesterschap. Hij wijkt er nooit van af. Ik hoor zoveel verwarring over het idee dat we een raciale priesterschapsbeperking hadden vanwege het Boek van Mormon. Brigham Young putte nooit uit het Boek van Mormon, maakte nooit gebruik van het boek Abraham of het boek van Mozes. Hij gebruikte één reden ten alle tijde. Hij zei dat Kaïn Abel doodde, en omdat Kaïn Abel heeft vermoord zouden alle nakomelingen van Abel het priesterschap eerst moeten ontvangen voordat de nakomelingen van Kaïn het zouden kunnen ontvangen. Hij geloofde dat de nakomelingen van Kaïn zwart waren - dat het merkteken dat door God op Kaïn was gezet een zwarte huid was." Hij, Reeve, verwijst dan naar het joods-christelijke denken. En ja, dan kom ik uit bij kerk en slavernij en 'Hoe is het in Godsnaam mogelijk dat'. Hoe men door de eeuwen heen gekleurd is geweest door dit denken.
Verder in dit interview zegt Reeve nog dit: "Ik denk dat het een belangrijk punt is voor mensen om op de hoogte te zijn, dat er maar één verklaring is die Brigham Young gaf. Hij is er zijn hele leven nooit van afgeweken. Hij nam alleen zijn toevlucht tot de Bijbel, het boek Genesis en de moord op Abel door Kaïn." Alles is op de een of andere manier verweven met elkaar, vandaar dat ik liever door de standaardwerken in zijn geheel wandel, dan dat ik alles opdeel in vakken.
Tot slot zegt Reeve dit aan het einde van het interview: "Het andere belangrijke idee om in gedachten te houden is, dat alle vorige verklaringen nu zijn afgeschaft door deze generatie leiders. Het Eerste Presidium en het quorum van Twaalf keurden de evangelieverhandeling 'Ras en het priesterschap' goed. Het beschikt over alle eerdere rechtvaardigingen. Het is niet nodig om uitleg uit het verleden over ras te verdedigen wanneer deze generatie leiders hen heeft afgewezen. En deze generatie leiders veroordeelt alle racisme, verleden en heden. Dat omvat racisme in de kerk. Het wordt nu veroordeeld."
In de evangelieverhandeling "Ras en het priesterschap" staat het zo: "Vandaag verwerpt de kerk de theorieën die men in het verleden aanhaalde; een zwarte huid is een teken van goddelijke ongunst of vervloeking; een zwarte huid wijst op onrechtschapen handelingen in het voorsterfelijk leven; huwelijken tussen verschillende rassen zijn zondig; zwarten of mensen van andere rassen of volkeren zijn ondergeschikt. De kerkleiders in deze tijd veroordelen elke vorm van racisme in het heden of verleden."
Toch zit ik nog met een vraag, en dat is wat er precies bedoeld wordt met racisme in de kerk. Valt al het teruggedraaide onderwijs, en in het verlengde daarvan de tempel- en priesterschapsrestrictie, onder de noemer racisme? Want één ding is wel duidelijk; in de dagen van Joseph Smith was er niet alléén wit priesterschap en ja, profeten maakten fouten. Is dit niet erkennen en/of benoemen ook niet een vorm van racisme? Of ben ik nu te kort door de bocht?
