Afgelopen week hadden we onze eerste Boek van Mormon leesopdracht les met als titel "Eveneens een testament aangaande Jezus Christus". In deze les werden een aantal vragen gesteld waaronder deze "Is er iets specifieks waar je bij je studie op gaat letten?" Over deze vraag hoefde ik helemaal niet na te denken. Ik ga dit jaar, opnieuw, mijn aandacht richten op dat "God geen aannemer des persoons" is. Dit is mijn kapstok, waar ik van alles aan op kan hangen, alleen nu, althans dat was de bedoeling, met als basis het Boek van Mormon.
Het probleem is echter dat ik dit helemaal niet los kan zien van waar ik het afgelopen jaar over heb geschreven. Een jaar dat in het teken stond van mijn reis door het Nieuwe Testament. Een reis die begon met het delen van mijn verhaal en min of meer teneinde kwam toen ik Now you know schreef. Althans, zo voelde het. Misschien dacht ik toen nog dat ik alles netjes in vakjes kon opdelen. Hier het vakje het Nieuwe Testament en daar het vakje Boek van Mormon. Alleen, dat merk ik nu al tijdens het schrijven van dit stukje, dit vakjes gedoe gaat voor mij niet werken. Ik zal in herhaling vallen, zo niet, dan wel op dingen terug komen. Dus geen kleding die op kleur hangt, maar alles door elkaar met maar één label, de Standaardwerken.
Dat ik afgestapt ben van mijn eerder voornemen om alles netjes te organiseren heeft alles te maken met Paul Reeve en hetgeen hij heeft gezegd over "Blacks and the Priesthood". Al eerder heb ik een video van hem gedeeld, waar ik nog op wil terugkomen. Om niet te verzanden in een hoofd vol chaos ben ik nu aan het opschrijven waar ik allemaal op wil terugkomen om zo toch het overzicht te behouden. Want het is niet het video interview van Reeve waar ik voor nu aandacht aan wil geven, maar aan een interview met hem dat ik tegenkwam op de site van de BYU (Brigham Young University) Religious Studies Center.
Het interessante aan dit interview is de overlap met de evangelieverhandeling Ras en het priesterschap. Met dit verschil dat Reeve meer in gaat op de omstandigheden van toen, met niet alleen veel aandacht voor Brigham Young maar ook voor Elijah Abel en Q. Walker Lewis, twee zwarte Melchizedeks priesterschap dragers. En dat het Brigham Young was, die in 1852 officieel verklaarde dat zwarte mannen van Afrikaanse afkomst niet langer tot het priesterschap geordend konden worden. Een uitsluiting die tot 1978 heeft geduurd, waarvan Brigham Young de eerste steen heeft gelegd.
Wat betreft het leggen van de eerste steen, dit is wat Reeve er over zegt: "So, once again, there is all kinds of evidence that LDS leaders knew Abel as a black person and as a priesthood holder. So, in terms of laying it all on Brigham Young, I guess that is kind of what we're grappling with. The 'Race and the Priesthood' essay is such truncated exploration of this. It is difficult to capture the complexity of the priesthood and temple restrictions' evolving history in such a short essay. If people are concerned that it's all being laid at Brigham Young's feet, ultimately I think it's much more complicated than that. Yes, the restrictions began under Brigham Young and then take on a life of their own. They developed in fits and starts across the course of the nineteenth century. A lot more people were involved in that proces, especially as the restrictions accumulated a growing precedent. I don't see the restrictions as firmly in place until 1908. The last brick in the wall of exclusion, I think, was Joseph F. Smith in a meeting that took place in 1908. Joseph F. Smith in this meeting falsely remembered that Elijah Abel's priesthood had been declared null and void by Joseph Smith himself. I think that was the last brick in the priesthood and temple restrictions becoming entrenched and firmly in place." (Excuses dat dit in de Engelse taal staat, maar ik kreeg dit niet goed vertaald naar het Nederlands.)
Wanneer ik steen hoor dan denk ik hoeksteen, maar tegelijkertijd moet ik ook denken aan deze tekst:
Brengt vruchten voort die een nieuw leven waardig zijn,
en zeg niet meteen bij jezelf:
Wij hebben Abraham als vader.
Want ik zeg jullie:
God kan uit deze stenen kinderen van Abraham verwekken!
NBV Luke 3:8
Ons lesboek van het Nieuwe Testament geeft het volgende commentaar op dit vers: "De Joden geloofden dat zij de enige mensen waren die voor rechtvaardige kinderen voor Abraham konden zorgen en dat alleen Abrahams letterlijke nakomelingen gered konden worden. Maar Johannes bestrafte hun trots en onrechtvaardigheid door te zeggen dat God nakomelingen van Abraham uit stenen kon opwekken. Ouderling Bruce R. McConkie gaf de volgende uitleg van deze uitspraak: 'De voorloper van onze Heer onderwijst het beginsel van adoptie dat Abraham 'de vader is van allen die geloven' (Romeinen 4:11) zowel Jood als heiden; dat door het geloof in Christus alle mensen 'Abrahams zaad worden en erfgenamen volgens de belofte' (Galaten 3:28,29); dat allen die het evangelie geloven als Abrahams zaad zullen worden beschouwd en zullen opstaan en hem zullen zegenen 'als hun vader (Abraham 2:10).
De Joden dachten dat ze een streepje voor hadden vanwege hun afkomst, anderen vanwege hun huidskleur. In wezen is er niets nieuws onder de zon. Wordt vervolgd.
Afbeelding: Pixabay
Commentaar Lukas 3:8: New Testament Student Manual
