Ik neem de boemel trein

Twee wegen scheiden zich in een geel bos

En het spijt me dat ik niet beide kon reizen

Robert Frost

Ook wij, toen we daar op dat pad in het bos van Oosterhout stonden, moesten kiezen welk van de twee wegen we zouden gaan volgen. Helaas, gebonden door de tijd, wij waren daar slechts een weekend, konden wij niet beide paden bewandelen, en moest er net als in het gedicht van Frost gekozen worden. Dat hield in dat er "een niet genomen weg" was. 

Eigenlijk, gevoelsmatig, stond ik en sta ik eigenlijk ook op een soort tweesprong wat betreft mijn blog. Met aan aan de ene kant het "Allen zijn gelijk voor God" pad, mijn rode draad van dit jaar, en aan de andere kant het verlangen om te gaan boemelen, de behoefte om meer te gaan dwalen. Wat zomaar ook tot gevolg kan hebben dat ik niet schrijf. Al kan ik me dat op dit moment nog niet voorstellen. Al waren er in het verleden zeker periodes dat ik inderdaad daadwerkelijk niets deelde op mijn blog. Daarnaast, onder dit boemel pad, ligt nog een pad. Mijn remissie pad. Niet direct zichtbaar voor jullie daar het zich grotendeels ondergronds afspeelt maar het is zeker een pad waar ik wel degelijk rekening mee te houden heb. 

Het gedicht van Frost, "geschreven om een trekje van zijn vriend te belichten, die op elke wandeling die ze samen maakten spijt kreeg over de weg die ze niet hadden gekozen omdat ze zo ongetwijfeld veel boeiende dingen waren misgelopen" gaat echter ook over "na te denken over keuzes in het leven". En dan, al wandelend, juist geen spijt te ervaren over het pad dat je niet hebt kunnen nemen. Wat zeker ook alles te maken heeft met of je ladder tegen de juiste muur staat en dat je handelend optreedt. Een thema van Stephen Covey. In het licht van mijn blog betekent dit dat ik mijn jaarthema los laat. Geen rode paaltjes meer om te volgen. Paaltjes die tevens ook zorgden voor een zekere afbakening.  

Zoals jullie weten is lezen voor mij ook op reis gaan. De Schriften maken ook deel uit van die reis. Gisteren bespraken we in onze vrouwenorganisatie een toespraak die ook alles te maken had met wandelen, en dan met name wandelen met de Heer. In deze toespraak was er met name één zin die er voor mij uitsprong, en dat was deze: "Wandel met Mij" wat de Heer tegen Henoch zei, wat ik niet los kan zien van mijn ondergronds pad en mijn remissie treintje. Deze uitnodiging kan ik gewoonweg niet negeren. Ik neem de boemel trein richting Henoch. Daarna zie ik wel weer verder. En soepje? Er is daar verderop vast wel een gelegenheid om iets te eten. 

Langs de weg

Als ik even niets doe

Houd me dan vooral niet tegen

Uitspraak: Broertje van Loesje

3. Groenten aan het snijden

 

Ik ben nog steeds bezig met mijn allen-zijn-voor-God-gelijk-soepje. Om het overzicht te behouden kies ik elke keer maar één ingrediënt, om zo voor mijzelf het overzicht te houden. Het lijkt misschien dat ik door de keuze van mijn onderwerpen, zoals vorig jaar met ras en het priesterschap en nu dan dat 'allen voor God gelijk zijn' heel beperkt bezig ben. Echter dat is totaal niet het geval. Deze onderwerpen zijn slechts onderdeel van een groter geheel. Ik durf zelfs te stellen dat als je dat denkt, je het niet begrepen hebt.  Hieronder alvast een voorbeeld.

Denken dat je een streepje voor hebt

Allereerst, zoals beloofd, Jakob 3. In dit hoofdstuk lezen wij hoe Jakob de Nephieten aanspreekt op hun gedrag. Ik zou nog een heleboel meer over dit hoofdstuk kunnen zeggen, maar ik wil niet verdwalen in het bos, daarom beperk ik mij tot een paar specifieke verzen. Er wordt onder andere in dit hoofdstuk gezegd dat als de Nephieten zich niet bekeren, de Lamanieten reiner zullen zijn wanneer zij tezamen voor de troon van God zullen staan. De Nephieten worden hier aangesproken op hun eigen gedrag en hun houding jegens de Lamanieten, die, dat wordt ook nog even tussen neus en lippen gezegd, er in wezen niets aan kunnen doen. Zo zie je maar hoe opvoeding een rol kan spelen. Het feit dat de Lamanieten "met een zware vervloeking waren vervloekt', maakte "de Nephieten niet automatisch niet-vuil". De Nephieten dachten dat zij rechtvaardiger waren dan de Lamanieten, maar daarin vergisten zij zich. Wat dat betreft lijken de Nephieten zeker ook op de Joden vanouds die dachten dat zij, door hun afstamming, een streepje voor hadden bij God. Die door de Heer op hun plaats werden gezegd met de volgende woorden: "Meent niet bij u zelven te zeggen: Wij hebben Abraham tot een vader; want ik zeg u, dat God zelfs uit deze stenen Abraham kinderen kan verwekken." 

Van Thijs Dorenbosch kreeg ik een artikel toegestuurd met de titel "Wat is de donkere huid in het Boek van Mormon? Al scannend, er in duiken is mij nog niet gelukt, kwam ik deze zin tegen "De inclusieve antidiscriminatie boodschap van het Boek van Mormon". Ook dit artikel staat in mijn lees wachtrij, maar gelukkig had men een samenvatting geschreven: 

"Een houding van superioriteit leidt tot maatschappelijke conflicten. De raciale interpretatie van enkele verzen uit het Boek van Mormon heeft bijgedragen aan deze houdingen en conflicten, maar toch zijn honderden inclusieve boodschappen te vinden in meer dan de helft van de verzen van het boek. Gods boodschap, liefde, barmhartigheid en gerechtigheid zijn voor alle mensen. Rechtschapen mensen vonden zichzelf niet boven anderen, vervolgden anderen niet en begonnen geen oorlogen. Oorlog is tragisch en wordt veroorzaakt door slechtheid. Samenzweringen zijn een groot kwaad. Rechtschapen mensen waren vriendelijk in hun houding en daden, ongeacht de sociale status of etniciteit van anderen. Sommige mensen uit het Boek van Mormon gaven zelfs hun leven of zetten hun leven op het spel door vriendelijk te handelen, en sommigen van hen gingen van het haten van anderen over tot het opgeven van hun leven ten behoeve van anderen. De inclusieve boodschappen in het Boek van Mormon komen overeen met het standpunt dat wordt bepleit door de huidige leiders van de Heiligen der Laatste Dagen, waarbij zij racisme veroordelen en racistische hypothesen verwerpen, zoals die welke zijn afgeleid van enkele verzen uit het Boek van Mormon, dat wil zeggen dat huidskleur verband houdt met rechtschapenheid. De inclusieve boodschappen komen ook overeen met de opvatting dat huidskleur in het Boek van Mormon niet letterlijk maar metaforisch is. Het Boek van Mormon leert ons dat liefde en respect de juiste manier zijn om met elkaar om te gaan, door voorbeelden van mensen die anderen respecteren en de hand reiken, beloften aan alle mensen, onvriendelijkheid en antisemitisme veroordelen, oproepen aan alle mensen om zich te bekeren, en het benadrukken van de tekortkomingen van de eigen groep en niet die van anderen." 

Deze samenvatting kan ik eigenlijk niet los zien van mijn les die ik vorige maand gegeven heb. Deze les had alles te maken met de inclusieve boodschap van het evangelie. Hoe Christus brak met vastgeroeste tradities van vijandigheid. Of het nu ging om de relatie tussen de Samaritanen en Joden, de Lamanieten en Nephieten of tussen zwart en wit tijdens de herstelling van de kerk door middel van Joseph Smith. Deze boodschap kan ik namelijk niet los zien van onze tijd. Ik doel nu op de vijandigheid, algemeen gesproken, tussen de Joden en de Arabieren. In bovenstaande samenvatting was er namelijk één woordje wat er voor mij uitsprong en dat was het woordje antisemitisme dat zoals we weten aan het toenemen is. Aan de andere kant zijn er ook zo de nodige vooroordelen richting zij die een Moslim achtergrond hebben. Wat we echter vergeten, zoals de Lamanieten en Nephieten vaak vergaten, verschillende uitzonderingen daar gelaten, zoals Enos die als Nephiet bad voor de Lamanieten, dat deze twee volkeren één gemeenschappelijke voorvader hebben, namelijk Abraham, en dat zij broeders zijn. In zijn toespraak "Allen zijn gelijk voor God" verwoord president Howard W. Hunter het zo: "Zowel de Joden als de Arabieren zijn kinderen van onze Vader. Ze zijn allebei kinderen van de belofte, en als kerk kiezen we geen partij. We hebben liefde en interesse voor iedereen."

Afbeeldingen: Children of Abraham en Who is my neighbor?

Kom maar op mooi weer

Eindelijk was het weer gisteren heerlijk genoeg om, met picknickmand, op de fiets erop uit te trekken. De weinige picknicktafels die we onderweg tegen kwamen waren allemaal bezet. Het was dus een beetje behelpen, maar het uitzicht, en bovenal de rust, maakten het allemaal goed. 

 

Heerlijk genieten van het uitzicht

Bovenstaande foto is gewoon met mijn mobiel gemaakt. Ik heb er verder totaal niets aan gedaan. Alleen mijn bordje op het hoekje van het andere bankje gezet. Het oog wil per slot van rekening ook wat. 

Het tegenovergestelde uitzicht

'Huisje ongeregeld' had manlief onder de foto gezet, toen hij hem deelde met onze kinderen. Een totaal ander plaatje dan de eerste foto. Is dat niet vaak wat wij laten zien aan de buitenwereld? Dat mooie andere, in scene gezette, beeld. Terwijl het tegenovergestelde uitzicht misschien juist wel mooier is vanwege de ongedwongenheid die het uitstraalt. Het niet bezig zijn met wat die ander er wel van vindt. Is het niet daar waar het uiteindelijk om draait? Dat je gewoon samen genietend onderweg bent. 

2. Groenten aan het snijden

Wat mij zo aansprak in de toespraak van Conny Blakemore en wat ik ook heel grappig vond, was haar gebruik van brillen. "De overtuigingen die we hebben, zijn voor ieder van ons de lenzen van de werkelijkheid." Met wat voor bril kijk jij naar jezelf, naar je omgeving, maar uiteindelijk heeft dit ook alles te maken met hoe jij God ziet en ervaart. 

Voor welke bril kies jij?

Zelf heb ik eerder dit jaar verschillende stukjes geschreven over de de bril die je draagt . Twee stukjes gingen met name over aanpassingen in de schriften, in het derde stukje verwijs ik onder andere naar een artikel dat ingaat op dat "God een donkere huid op hen deed komen."  

Voordat ik naar onze leesopdracht van vorige week ga, de hoofdstukken 1 t/m 4 van Jakob, wat voor mij te maken heeft met de Lamanieten bril, wil ik toch nog even stil staan, opnieuw, bij de zwarte huid waarover gesproken wordt in het Boek van Mormon. Naar aanleiding van de stukjes die ik toen heb geschreven kreeg ik een door Thijs Dorenbosch vertaald artikel toegestuurd dat ingaat op "Wat is de donkere huid in het Boek van Mormon? In dit artikel wordt, ik zou bijna zeggen grappig genoeg als het niet zo pijnlijk was en is, ook over brillen gesproken, de raciale bril, die sommigen maar niet af kunnen zetten, ondanks de duidelijke woorden van de kerk: "Vandaag de dag verwerpt de kerk de theorieën die in het verleden naar voren zijn gebracht dat de zwarte huid een teken van goddelijke ongunst of vloek is." 

Het vasthouden aan deze raciale bril, met alle gevolgen van dien, zorgt er misschien voor dat we als geheel, leden van Zijn Kerk, niet dat ontvangen wat we zouden kunnen ontvangen. Omdat we nalaten het Boek van Mormon volledig te omarmen. Want als er ons iets geleerd wordt is dat het Boek van Mormon juist voor ons, in deze tijd, geschreven is. Hierbij hoef ik alleen maar aan de afgelopen algemene conferentie en ouderling Cook's toespraak te denken, die, hoe kan het ook anders, citeerde uit het Boek van Mormon, "dat allen gelijk zijn voor God en dat de reddende barmhartigheid van de Heer niet afhankelijk is van afkomst, opleiding, economische status of ras. Het is gebaseerd op één zijn met Christus en Zijn geboden." Met andere woorden: 

"Hij verwerpt niemand die tot Hem komt"

2 Nephi 26:33

Afbeelding: Pixabay

1. Groenten aan het snijden

Voor welk ingrediënt ga jij?

Door de bomen het bos niet meer zien heeft voor mij vandaag een tweeledige betekenis. Aan de ene kant kan ik deze opmerking niet los zien van soepje en de komende algemene conferentie die nu voor de deur staat. Soepje is een samenvatting van toespraken gegeven door Russell M. Nelson tijdens de algemene conferentie als president van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. President Nelson zei toen in korte tijd zoveel dat ik het niet meer kon bijbenen. Soepje was en is niet alleen een manier zijn woorden voor mij inzichtelijk te maken, maar het werkt ook als een reminder. Zeker als het gaat om mijn rol als vrouw in deze laatste dagen. 

Maar door de bomen het bos niet meer zien heeft ook te maken met de hoofdstukken 1 t/m 4 van Jakob uit het Boek van Mormon, onze leesopdracht van deze week. Waar begin ik in hemelsnaam en wat wil ik delen. Onlangs schreef ik nog dat Pasen en Goede Vrijdag voor mij, althans dit jaar, te maken had met diversiteit en inclusiviteit. Onderwerpen, hangers zogezegd, die ik niet los kan zien van mijn kapstok 'allen zijn voor God gelijk'. Het enige waar ik voor moet waken is dat dit gelijkheidsbeginsel niet met mij op de loop gaat. Dat het behapbaar blijft. Ik denk dat de soepjes manier in dit geval ook zal werken op deze hoofdstukken van Jakob. Alles wat ik voor nu hoef te doen is gewoon één ingrediënt kiezen. Met andere woorden, uit die grote pan met teksten, haal ik, om mee te beginnen, slechts één vers. 

...voor Hem die alle vlees heeft geschapen?

En het ene wezen is in zijn ogen even kostbaar als het andere.

en Hij heeft hen voor hetzelfde doel geschapen...

Jakob 2:21

Ik heb aardig gehakt in dit vers, misschien wel iets te veel, maar als knipper geloof ik niet dat dit ten koste zal gaan van mijn Jakob soepje. Want behalve dat ik een knipper ben, ben ik ook een plakker. Hieronder twee voorbeelden van hoe ik bovenstaand vers heb verwerkt. De ene benadering trekt het meer in het persoonlijke, het andere voorbeeld is meer algemeen. 

- "Het ene wezen is in zijn ogen even kostbaar". 

Zijn ogen slaat op de ogen van God. Maar door wat voor bril kijk jij naar jezelf? Zie jij jezelf als kostbaar? In onderstaande video gaat Conny Blakemore, door middel van verschillende brillen, in op deze vraag. In haar toespraak zegt ze onder andere dit: "Als we de teksten geloven die ik zojuist heb aangehaald, weten we dat we allemaal kostbaar en met grote waarde in deze wereld zijn geboren. Ik merk dat velen van ons dit principe niet volledig begrijpen en internaliseren. Pas als we onderscheid maken tussen waarde en gedrag (twee verschillende dingen) wordt dit concept duidelijk, en het is absoluut noodzakelijk dat we dit doen. Waarde is constant en komt van God." 

- "Hem die alle vlees geschapen heeft." 

Met Pasen nog in mijn achterhoofd kan ik dit vers niet los zien van "Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft." Daardoor kan ik dat ene vers uit Jakob 2 ook niet los zien van 2 Nephi 26. Dit hoofdstuk begint met "En nadat Christus uit de doden is opgestaan, zal Hij zich vertonen." Om vervolgens verder in dit hoofdstuk dit te zeggen (vers 24 t/m 28) : 

Hij doet niets, tenzij het voor het welzijn van de wereld is; 

want Hij heeft de wereld lief zodat Hij zelfs zijn eigen leven aflegt 

teneinde alle mensen tot Zich te kunnen trekken. 

Daarom gebiedt Hij niemand om geen deel te hebben aan zijn heil.

Zie, is er iemand die Hij toeroept en zegt: Ga van Mij heen? 

Zie, ik zeg u: Neen; integendeel, 

Hij zegt: Kom tot Mij, alle einden der aarde, 

koop melk en honing zonder geld en zonder prijs.

Zie, heeft Hij iemand geboden om de synagoge of het bedehuis te verlaten? 

Zie, ik zeg u: Neen.

Heeft Hij iemand geboden om geen deel te hebben aan zijn heil? 

Zie, ik zeg u: Neen; integendeel, 

Hij heeft het alle mensen om niet gegeven; 

en Hij heeft zijn volk geboden alle mensen tot bekering te bewegen.

Zie, heeft de Heer iemand geboden om geen deel te hebben aan zijn goedheid? 

Zie, ik zeg u: Neen; integendeel, 

alle mensen zijn gelijkelijk begunstigd, 

en niemand wordt buitengesloten.

Afbeelding: Pixabay

Ik weet waar ik moet zijn

Afgelopen weekend hebben wij, net als vele anderen, het paasfeest gevierd met alle toeters en bellen van dien. Zoals het versieren en verstoppen van eieren, lekker eten, en, wat het allerbelangrijkste is, het gewoon samen zijn. Daarnaast, niet te vergeten, hoe gewoon dit alles ook lijkt, ben je ondertussen als gezin, als familie, wel je eigen paasverhaal aan het schrijven waar je jaren later nog steeds van kunt genieten. Maar niet iedereen, en daar moet ik dan weer opnieuw om lachen. 

Met kerst had ik voor het eerst na jaren weer iets gebakken. Had ooit twee kerstvormen gekocht die ongebruikt op de kast lagen, en vond toen dat het tijd werd dat ik er iets mee ging doen. Die viel zo goed in de smaak dat mij gevraagd werd weer een citroen/limoen cake te bakken. Nu ben ik iemand van grote stappen snel thuis, dus verwacht van mij niet heel iets verfijnd. Zoals je kunt zien heerlijk aan het smeren geweest met limoen botercremé. En het kippetje, gebakken door twee van onze kleinkinderen, maakte het geheel voor mij helemaal af. 

Pasen, het symbool van de opstanding van Jezus Christus, kun je echter niet los zien van de vrijdag ervoor. Tijdens de vrijdag voor Pasen, Goede Vrijdag, gedenken wij dat Jezus leed en stierf voor ons. Het woord ons staat voor ons allemaal. "De verzoening is sedert de grondlegging der wereld bereid voor alle mensen die er ooit sedert de val van Adam zijn geweest of er ooit zullen zijn." In het woord ons zit voor mij niet alleen dat allen gelijk zijn voor God, maar ook hoe universeel en verstrekkend deze gebeurtenis wel was en nog steeds is. We kunnen echter soms vergeten door de grootsheid van deze daad, de verzoening van Jezus Christus, dat dit ook doorgetrokken kan worden naar je eigen leven, waardoor het in wezen iets heel kleins wordt. Klein omdat de doorwerking ervan plaats vindt op die paar centimeter dat je hart groot is. 

Wanneer het gaat om de vraag "Is er een plek voor mij? kan ik niet heen om dit filmpje van ouderling Christofferson die deze vraag volmondig beantwoordt met ja. Voor mij, zeker gezien in het licht van mijn jaarthema "dat allen voor God gelijk zijn" staan Pasen en Goede Vrijdag voor diversiteit en inclusiviteit. Het een kun je niet los zien van het ander. 

Jezus Christus stierf voor mij.

Jezus Christus vond mij Zijn bloed waardig.

D. Todd Christofferson

Inclusieve cultuur

 

Eigenlijk was ik helemaal niet van plan om iets op mijn blog te posten. Maar toen ik mijn laptop opensloeg bleek ik mijn blog niet te hebben afgesloten. De reden dat ik mijn laptop pakte waren de woorden van president Russell M. Nelson die hij sprak tijdens de afgelopen zusters conferentie. Woorden waar ik mee aan de slag wil gaan. Toen ik echter mijn blog zag, heb ik president Nelson even in de wachtrij gezet. Ik wil toch eerst nog even stil staan bij waar ik al eerder iets over heb gezegd, namelijk het thema "Inspire Inclusion" van de Internationale Vrouwen Dag, maar dan gezien door de bril van de kerk.  

Wanneer het gaat om het "scheppen van een inclusieve cultuur in de kerk" zou ik zo een aantal toespraken kunnen delen die als thema "Inspire Inclusion" hebben, samen met een aantal goede ideeën hoe je dat kunt doen. Ideeën die te maken hebben met hoe jij anderen het gevoel kunt geven dat ze erbij horen en wat je zelf geprobeerd hebt om in contact te komen met anderen. Interessant genoeg om hier verder op in te gaan, zeker omdat ik het ook niet los kan zien van mijn eigen thema dat "allen gelijk zijn voor God". Probleem is echter dat ik op dit moment mijn persoonlijke wachtrij zo kort mogelijk wil houden. Ik laat die toespraken dan ook voor wat ze zijn. 

Er is echter een toespraak die er voor mij uitspringt doordat die het onderwerp van inclusiviteit benaderd vanuit het oogpunt van het benoemen. Voordat Tracy Browning, van haar is deze toespraak, aan haar lijst begint zegt ze dit: "Gods liefde voor zijn kinderen is niet selectief, maar juist allesomvattend. Hij nodigt iedereen uit om tot Hem te komen en deel te hebben aan zijn goedheid; en Hij verwerpt niemand die tot Hem komt".

"Hij kent en koestert:

- De pas gescheiden zuster die smart voelt als de les over het huwelijk gaat

- De jongvolwassene die met vragen zit en om antwoorden smeekt.

- De zuster die angstig is aangelegd en zich erg eenzaam en gespannen voelt.

- De jonge zwarte broeder die zich opgelaten voelt als in de klas misvattingen over ras en het priesterschap worden besproken.

- De zuster die nog niet getrouwd is en daardoor denkt dat ze niets waard is.

- De moeder van een gehandicapt kind die bezorgd is dat zijn spasmen anderen op de zenuwen werken.

- De broeder met homoseksuele gevoelens, die erover denkt om de kerk te verlaten omdat hij niet weet wat hij met zijn toekomst aan moet.

- De zuster die zich bezorgd afvraagt hoe anderen zullen reageren op haar eerste onzekere stappen terug naar de kerk."

Om na dit lijstje vervolgens het volgende te zeggen "Geen omstandigheid, geen situatie, geen mens wordt vergeten. 'Hij is allen indachtig, en allen zijn voor God gelijk' (2 Nephi 26:33). En ja, ik herken mij ook in dit lijstje. En ja, er zijn zeker ook momenten dat ik mij ook niet op mijn gemak voel. Desondanks weet ik waar ik moet zijn. 

Why don't I feel like I fit in at church? 

Persoonlijk verhaal

Zoals de wind waait

Ik had in mijn vorig logje gezegd dat ik aandacht zou geven aan het vrouw zijn en dat het vrijdag 8 maart Internationale Vrouwendag was. Alleen niet vandaag. Misschien kan ik voortaan beter niet meer zeggen wat ik van plan ben om te doen, want het blijkt zo langzamerhand een gewoonte te zijn geworden om daar van af te wijken. Ondertussen ken ik mijzelf goed genoeg, en had ik al op voorhand een slag om de arm gehouden door te zeggen zoals 'de wind waait, waait mijn jasje.' Je weet nooit wat je onderweg tegenkomt waardoor je een andere afslag neemt. 

Dat ik nu een andere afslag neem wil niet zeggen dat ik niet bezig ben geweest met "Inspire Inclusion." Onze leesopdracht van deze week ging namelijk, toevallig of niet, ook over inclusiviteit. Dat begon al met de opmerking "Jezus Christus nodigt ons allemaal uit om tot Hem te komen" en met de verwijzing naar een toespraak met als titel "De leer van verbondenheid". In deze toespraak wordt onder andere gezegd "dat een gevoel van verbondenheid belangrijk is voor onze lichamelijke, mentale en geestelijke gezondheid." 

Tevens kunnen we in deze toespraak lezen"In de kerk zijn er weduwen, gescheiden en alleenstaande leden, mensen met familieleden die het evangelie de rug hebben toegekeerd, mensen met een chronische ziekte of financiële moeilijkheden, leden die zich tot hetzelfde geslacht aangetrokken voelen, leden die een verslavingsprobleem of twijfels te boven proberen te komen, recente bekeerlingen, pas verhuisde leden, leden die geen kinderen meer thuis hebben, en ga zo maar door." Ongeacht onze omstandigheden we kunnen allen tot Hem komen. Iedereen is welkom. "God is alle mensen indachtig en in alle landen spreekt Hij tot hen." 

Elder Christofferson verwoordt het zo in zijn toespraak: "Het is dan ook triest ironisch wanneer iemand die vindt dat hij of zij niet in alle aspecten aan het ideaal voldoet, vaststelt dat hij of zij niet thuishoort in de organisatie die God heeft gesticht om ons naar dat ideaal toe te leiden." Onze leesopdracht van de week verwoord het zo: 

Hij doet niets, tenzij het voor het welzijn van de wereld is; 

Want Hij heeft de wereld lief, zodat Hij zelfs zijn eigen leven aflegt 

teneinde alle mensen tot zich te trekken.

Daarom gebiedt Hij niemand om geen deel te hebben aan zijn heil.

Zie, is er niemand die Hij toeroept en zegt: Ga van Mij heen?

Zie ik zeg u: Neen integendeel, 

Hij zegt: Kom tot Mij, alle einden der aarde, koop melk en honing zonder geld en zonder prijs.

Zie, heeft Hij iemand geboden om de synagoge of het bedehuis te verlaten?

Zie, ik zeg u: Neen.

Heeft Hij iemand geboden om geen deel te hebben aan zijn heil?

Zie, ik zeg u; Neen, integendeel, 

Hij heeft alle mensen om niet gegeven;

en Hij heeft zijn volk geboden alle mensen tot bekering te bewegen.

Zie, heeft de Heer iemand geboden om geen deel te hebben aan zijn goedheid?

Zie ik zeg u: Neen; integendeel, 

alle mensen zijn gelijkelijk begunstigd, en niemand wordt buitengesloten.

2 Nephi 26:24-28

Terwijl ik dus zo door mijn leesopdracht van de week reisde, kwam ik een prachtig filmpje tegen over het Boek van Mormon. We stonden namelijk ook stil bij de rol van Boek van Mormon, en waarom het een "wonderbaar werk en een wonder" wordt genoemd.  Ik had dit  filmpje ook gelijk kunnen delen, zonder omweg, maar, zeker als we willen genieten van de reis, is het niet de snelheid waar het om gaat. 

Gelijkheid door verscheidenheid

 

"en Hij verwerpt niemand die tot Hem komt,

man en vrouw;"

2 Nephi 26:33

Uitgerekend in de week dat we 2 Nephi 26 als leesopdracht hebben besteed ik geen aandacht aan het complete vers met zijn "zwarte en witte" woorden die ook een onderdeel zijn van dit vers. Hieruit blijkt wel dat dit vers veel verder gaat dan waarvoor ik het de afgelopen tijd heb gebruikt. Uiteindelijk draait het om het beginsel, en dat is dat "allen voor God gelijk zijn." Dit  is mijn rode draad van het jaar en daardoor heb ik de laatste tijd weinig aandacht gegeven aan onderwerpen waarin het vrouw zijn centraal staat. Het was manlief die mij, in het licht van onze leesopdracht van deze week, mij daar op wees door te verwijzen naar een uitspraak van ouderling M. Russell Ballard. 

Maria Magdalena,

de eerste getuige van Jezus zijn opstanding

Johannes 20:1-18

Dit is de uitspraak waar manlief naar verwees: "Onze Vader in de hemel heeft al zijn kinderen evenveel, volmaakt en mateloos lief. Zijn liefde voor zijn dochters is niet anders dan zijn liefde voor zijn zoons. Ook onze Heiland, de Heer Jezus Christus, heeft mannen en vrouwen in gelijke mate lief. Zijn verzoening en zijn evangelie zijn voor al Gods kinderen bestemd. Tijdens zijn aardse bediening diende Jezus mannen en vrouwen zonder onderscheid. Hij genas zowel mannen als vrouwen en Hij onderrichtte zowel mannen als vrouwen. Geloof, bekering, doop en de gave van de Heilige Geest, bijvoorbeeld, zijn vereisten voor al Gods kinderen, ongeacht hun geslacht. Hetzelfde geldt voor de verbonden en zegeningen van de tempel. Het is het werk en de heerlijkheid van de Vader om de onsterfelijkheid en het eeuwige leven van de mens tot stand te brengen. Zijn grootste gave, de gave van het eeuwige leven, is binnen ons aller bereik."

Bovenstaande uitspraak komt uit een oude toespraak van ouderling Ballard met als titel "Gelijkheid door verscheidenheid. Deze titel deed me terug denken aan een eerder stukje van mij hier op het blog, dat niet ging over de relatie man/vrouw, maar hoe verhouden we ons tot elkaar als vrouwen. Ik haalde toen Patricia Holland aan die zei: "...dat we vanwege de toenemende diversiteit van levenswijzen voor vrouwen van vandaag, nog onzekerder en minder zeker met elkaar lijken. We komen niet dichterbij, maar verder weg van dat gemeenschap- en zusterschap dat ons al generaties lang staande heeft gehouden en ons kracht heeft gegeven. Er lijkt sprake te zijn van een toename van concurrentiekracht en een afname van vrijgevigheid met elkaar." 

Vorige week vrijdag, 8 maart, was het Internationale Vrouwendag. Het thema van dit jaar is "Inspire Inclusion" wat letterlijk vertaald betekent "Inclusiviteit Inspireren." God is geen aannemer des persoon, allen zijn voor Hem gelijk, wat alles te maken heeft met inclusivieit. Het is interessant om, voorlopig in ieder geval, dit vanuit het vrouw-zijn perspectief te benaderen. Zoals de wind waait...