Om twee redenen.
Nu gaat dit bericht niet over reden één, waar ik later op terug zal komen in een ander bericht.
Al kan ik jullie alvast wel vertellen dat reden één over tradities zal gaan.
En dan wordt vanzelf wel duidelijk wat het verband is tussen het doen van boodschappen en tradities.
Ik weet het Annelies, voor een echte schrijfster zoals jij, is zo'n opmerking uit den boze.
Je hebt het erover of je hebt het er niet over.
En je komt niet ergens op terug.
Maar ik ben niet gebonden aan schrijfregels.
Wat dat betreft ben ik een vrije-vogel-schrijfster.
Of moet ik zeggen een-hak-op-de-tak-vogel.
Reden twee, zie je namelijk op de foto hieronder.
Want waar ik grote boodschappen doe, en denk nou niet dat er niet genoeg winkels bij mij in de buurt zijn, dat is heus wel het geval, maar als ik een klein stukje door rijd, kan ik mijn boodschappen daar doen, waar ze een kringloopwinkel om de hoek hebben.
En kringloopwinkels hebben nu eenmaal een onweerstaanbare aantrekkingskracht op mij.
Als we ergens naar toe gaan, dan kijk ik van te voren al op internet, en als ik denk dat we de tijd en de gelegenheid hebben, dan zeg ik: Zeg schat, wist je dat ze hier in de buurt...... en dan weet hij wel al hoe laat het is..
Natuurlijk stap ik soms binnen en denk ik: 'Wat doe ik hier, wat een troep.'
Maar soms, zoals je kunt zien op de foto, kom ik thuis met het één en ander.
Het voorjaar lonkt.
Ik zit op naailes.
Ik denk niet dat ik jullie nog hoef te vertellen wat ik zo meteen ga doen.
