Maar behalve dat opruimen niet mijn ding is, ben ik ook iemand die doorlopend wordt afgeleid door allerlei zaken. Volgens manlief, heb ik dat met name op huishoudelijk gebied, en ik geloof wel dat hij daar gelijk in heeft. Heel erg gelijk. Alleen helaas, is onze rolverdeling zo, dat een groot deel van het huishouden op mijn schouders rust, terwijl hij nu juist degene is met het meeste talent er voor.
Wat, dat begrijpt je wel, soms best lastig kan zijn.
Tijdens onze vakantie, heb ik zo links en rechts het één en ander gelezen, en heb me onder andere dus bezig gehouden met zaken die betrekking hadden op timemanagement en dat opruimen te leren is. Om een evenwichtig leven te kunnen leiden, is het noodzakelijk dat je goed om kunt gaan met tijd. Tijd niet alleen om te doen wat je moet doen, maar ook het hebben van tijd om dat wat voor jou het leven zinvol maakt. En hoe je het draait of keert, daarbij kun je niet om een georganiseerd huishouden heen.
Niets is vervelender dan bijvoorbeeld 's morgens heen en weer te moeten rennen op zoek naar een stel schone sokken.
Maar er waren zo ook een paar ideeën waar ik het absoluut niet mee eens was. Zoals bijvoorbeeld de regel: 'één ding er in, dan ook één ding er uit.' Nu heb ik een rem gezet op één ding er in en is gisteren mijn dochter met een leuke stolp naar huis gegaan, waar ik haar op gewezen heb. Zover ben ik ondertussen dus al wel. Alhoewel, ik kwam wel thuis met iets. Maar nu had ik een goed excuus, want het was een praktisch ding, waarmee je je spullen in je tent beter kunt organiseren. Alleen één ding eruit, zover ben ik nog niet. Een andere regel waar ik ook de grootste moeite mee heb is: 'als je iets langer dan een jaar niet hebt gedragen, doe het dan de deur uit.' Nu heb ik schoenen, sjaals, kettingen en tassen liggen die zeker tot zo'n dertig jaar terug gaan, dus je kan mijn houding ten opzichte van deze regel wel voorstellen.
Van dat wat ik heb gelezen, is met name één verhaal mij bijgebleven. Maar dat is vanwege de herkenbaarheid. In mijn berichtje met als titel 'Volle maan' had ik het over een toespraak van Neal A. Maxwell waarin hij het volgende zegt: 'Geestelijke onderworpenheid wordt niet in een oogwenk bereikt, maar stap voor stap, en gebruikmakend van opeenvolgende stapstenen, die sowieso bedoeld zijn om één voor één gebruikt te worden.' Nu slaat de opmerking geestelijke onderworpenheid op toewijding en jezelf overgeven aan de Heer. Nu wil ik wel een georganiseerd huishouding hebben, maar daar mezelf nu geestelijk aan onderwerpen, nee dat is niet wat ik voor ogen heb. Nee, het gaat mij om zijn opmerking, dat bepaalde zaken niet in een oogwenk worden bereikt, maar stap voor stap. Als ik de stap kan zetten, waarover in het verhaal wat ik tijdens de vakantie heb gelezen, wordt gesproken, het concentreren op de klus die je je hebt voorgenomen, dan - hierbij moet ik denken aan Neil Armstrong - is deze kleine stap van mij, een enorme sprong voorwaarts in het organiseren van mijn huishouding.
In dit boekje, ik heb een oudere versie, kwam ik een heel herkenbaar verhaal tegen van iemand die de zolder aan het opruimen is. Althans, dat is de bedoeling, maar van alles door haar handen laat gaan en aan het eind van de dag tot de conclusie komt dat ze nog niets is opgeschoten, dat de zolder rommeliger is dan voordat zij er aan begon, en wat nog erger is, een week later zal ze opnieuw een poging moeten wagen. Over afleiding gesproken.
Graag had ik dit verhaal in zijn geheel met jullie willen delen, omdat het zo paste in mijn verhaal, maar daar er rechten en zo op zitten, laat ik het hierbij. Degenen die in dit opzicht net zo zijn als ik, hebben genoeg aan een half woord om zich een beeld te vormen. Voor de anderen, die zich dit niet kunnen voorstellen, scheelt het niet lezen van dit verhaal alleen maar weer in tijd, en tijd is..............................
