En naarmate ik als het ware groei in de overgang, besef ik steeds meer dat de overgang een zegen in mijn leven is.
Niet dat ik blij ben met opvliegers en andere lichamelijke ongemakken, maar ze zijn steeds meer en meer een onderdeel van mezelf geworden, dat ik soms niet meer weet of het nu de overgang is, of dat het gewoon iets is dat bij mij hoort, en dat dit is wie ik ben.
De andere kant van al die ongemakken is, dat je op een gegeven moment vaarwel kunt zeggen tegen je menstruaties.
Er zijn vrouwen die zich hierdoor minder vrouw voelen, maar in die categorie val ik gelukkig niet.
Ik sprak onlangs iemand die er precies zo over dacht, die, toen ze een jaar lang niet meer ongesteld was geweest, zich zelf op gebak had getrakteerd.
Wat een geweldig idee.
Nog even en ik trakteer mezelf, nee niet op gebak, maar op een doos dropijsjes.
Ik haal die nu expres niet in huis, want ik kan hun geroep niet weerstaan, en waarom zal ik het mezelf moeilijker maken dan nodig is.
Eet zelfs de dropijsjes van mijn man op, dus dan weet je het wel.
Maar als het zover is, geef ik mezelf helemaal over aan dit feestje van dropijsjes, om te vieren dat ik menstruatievrij ben.
En die doos is helemaal van mij!!!!!
Maar de overgang is veel meer dan een lijstje lichamelijke ongemakken.
Het beïnvloedt ook mijn geestelijk welzijn, althans, de site www.vrouwenovergang.nl noemt het geestelijk, ik spreek in dit geval liever van mijn emotionele kant.
Want als ik aan geestelijke zaken denk, dan denk ik aan zaken die betrekking hebben op het evangelie. Maar in wezen is alles één samengesteld geheel, en beïnvloedt de overgang uiteindelijk, hoe je het draait of keert, je hele zijn.
Het doet er dus uiteindelijk niet toe welk labeltje er aan hangt.
Waar het omgaat is, dat de gevoelens waar de overgang in mijn geval mee gepaard gaat, dusdanig zijn, dat ik geen andere keus heb dan er gehoor aan te geven.
In die zin is de overgang een zegen voor mij, want ik denk dat ik nu juist daardoor eindelijk gehoor ga geven aan gevoelens, die al lang eerder het recht hebben of hadden, om gehoord te worden.
Wat je onder andere terug ziet in mijn prioriteiten.
Eén van mijn prioriteiten is, van ons huis, 'een huis van orde' te maken, wat voor mijn gevoel een onderdeel is van naar binnen te keren.
Naast het geestelijk aspect, doe ik dit ook letterlijk, door ons huis van beneden naar boven onder handen te nemen.
Maar ook in andere opzichten en op andere gebieden voel ik de behoefte om naar binnen te keren.
Waar dit alles mij brengt, weet ik ook niet, maar één ding weet ik wel, en dat is dat ik een vrouw in uitvoering ben.
 |
| Vrouw in uitvoering |
Afbeelding: internet
