zaterdag 26 maart 2016

Vrijdag...

Normaal gesproken is Christus een ondergeschoven kindje, zeker in ons land dat steeds meer aan het ontkerkelijken is.
En zelfs zij die geloven, zijn in hun geloof niet zeker van hun geloof.
Je zou zeggen dat is toch geloof, maar ik bedoel geloven dat leidt tot loslaten van. Misschien iets om op terug te komen, want ik moet nu denken aan een toespraak van Dieter Utchdorf, hij heeft hier onlangs iets over gezegd.
Misschien iets voor de maandag, haha.
Eigenlijk is dit helemaal niet grappig, want het zijn Zijn dagen.
Daarnaast, ik dwaal weer hopeloos af.
Waar ik naartoe wil is dat zo rond de Pasen er wel volop aandacht voor de Heiland is, en ook voor het offer dat hij bracht.
Denk hierbij alleen maar aan 'The Passion' dat door de jaren heen steeds meer mensen op de been brengt, en door de aanslagen in Brussel, dit jaar een extra dimensie kreeg.
En uiteraard ook door al de uitvoeringen van de Matteüs Passion.

'Hoe kan een vader zo zijn zoon laten lijden?'
Een vraag, die eigenlijk niet meer was dan een opmerking tussendoor, omdat er niet verwacht werd dat daar een antwoord op werd gegeven, het gesprek ging immers over Bach en zijn muziek. Maar de vraag bleef wel bij mij hangen.
In de Schrift wordt er het volgende over gezegd:

'Want alzo lief heeft God de wereld gehad, 
dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, 
opdat een ieder, die in Hem gelooft, 
niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe.
Johannes 3:16
 
Goed beschouwd gaat het dus niet om de vraag 'HOE kan een vader zo zijn zoon laten lijden', maar uiteindelijk 'WAAROM kan een vader zo zijn zoon laten lijden'.
 

 
Afbeelding www.lds.org