In ons lesboek van vorige week stond dit: "Er zijn veel verschillende manieren om iemands waarde te meten. Talent, opleiding, rijkdom en uiterlijk kunnen allemaal beïnvloeden hoe we elkaar - en onszelf - beoordelen. Maar in Gods ogen is onze waarde een veel eenvoudiger zaak:
"Bedenk dat de waarde van zielen groot is in de ogen van God".
Maar wat als je opgroeit in een omgeving waar je waarde bepaald wordt door de kleur van je huid? Wat als je het eigendom bent van iemand anders die, als het gaat om dat we allemaal elkaar beïnvloeden, jouw waarde, zelfs in geld uitgedrukt, kan bepalen? Met wat voor ogen, zo opgroeiend en levend in die omstandigheden, kijk je dan naar je eigen waarde?
Toegetakeld en beschadigd, en de veilingmeester dacht dat het nauwelijks de moeite waard was om veel tijd aan die oude viool te besteden. Maar hij hield hem met een glimlach omhoog. "Wat wilt u bieden, goede mensen", riep hij uit. "Wie doet het eerste bod?" Eén dollar, één dollar; dan twee! Slechts twee dollar. Wie biedt er meer? Drie dollar eenmaal; drie dollar andermaal; Voor de derde...". Maar nee, van achter uit de zaal kwam een grijze man naar voren die de viool oppakte. Hij veegde het stof van het oude instrument en spande de losse snaren. Hij speelde een prachtige melodie. Het leek wel of de engelen zongen. De muziek hield op en de veilingmeester zei, met zachte stem: "Wat biedt u voor deze oude viool?" En hij hield het instrument omhoog. "Duizend dollar, wie maakt er twee van? Tweeduizend! En wie maakt er drie van? Drieduizend, eenmaal, drieduizend andermaal, drieduizend voor de derde maal, en verkocht!" zei hij.
"Green Flake werd als slaaf geboren op een plantage. Op 10-jarige leeftijd werd hij gescheiden van zijn moeder en aan James en Agnes Flake gegeven. Het was in Mississipi dat James, zijn vrouw en hun slaven, waaronder Green Flake, lid worden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Het is ook daar dat Green op 16-jarige leeftijd het getuigenis hoort van een zendeling die beloofde dat families voor eeuwig herenigd zouden worden. Het huishouden van Flake reisde eerst naar Nauvoo, en daarna naar Winter Quarters. Toen de eerste groep heiligen vertrok naar de Rocky Mountains, stuurden drie bekeerde families hun slaven, Green Flake, Hark Lay en Oscar Crosby, vooruit met de pioniersgroep. De eerste pioniers van 1847 ploegden het land en plantten gewassen voor degenen die de volgende dagen en maanden kwamen. Toen James en Agnes Flake in oktober 1948 aankwamen, ontdekten ze dat Green een comfortabele blokhut voor hen had gebouwd. James overleed al snel en drie jaar later ging de weduwe Agnes en haar drie zonen naar Californie. Ze nam haar slavin Liz mee, maar liet Green achter. Enkele jaren later, toen Agnes stervende was, liet ze Amasa Lyman aan Brigham Young schrijven om hem te vragen Green Flake te verkopen om geld in te zamelen voor haar familie. Er vond geen verkoop plaats; Green beschouwde zichzelf waarschijnlijk als bevrijd toen James Madison Flake in 1850 stierf. Naarmate de jaren verstreken, werd Green een populaire spreker op Pioneer Day-vieringen. Tijdens de vieringen van 1894 hield Green Flake een interessante toespraak, waarin hij verklaarde dat hij er trots op was om tot die eervolle en geëerde groep pioniers te behoren in 1847."
"Zestig jaar eerder, toen Green zich bij de kerk aansloot, was er een zwarte zeventiger genaamd Elijah Able die net teruggekeerd was van een zending. Maar niet lang nadat Green in het Great Basin aankwam, begonnen kerkleiders echter zwarte mannen uit te sluiten van het priesterschap, een verandering die ook de toegang van zwarte leden tot de tempel beperkte. Ondanks deze verandering leeft Green zijn leven in vol geloof. Broerder Flake en vele anderen zoals hij vertrouwden op Gods belofte van een herenigd gezin na dit leven. Veel van de tot slaaf gemaakten werden begraven in ongemarkeerde graven. Dat wetende, beitelde Green zijn eigen grafsteen, waarop staat "In het huis van mij Vader zijn vele woningen". Hij werd in 1903 naast zijn vrouw Martha begraven op Union Pioneer Cemetry in Cottonwood Heights, Utah. Een krantenverslag beschreef de overleden pionier en riep uit dat "een van de meest interessante van deze oude garde Green Flake was; de enige gekleurde overlevende van de groep van 1847. Green is een krachtige, breedgeschouderde, goedhartige, vrolijke oude heer, al lang inwoner van Salt Lake County, maar nu woonachtig in John Gray's Lake, Idaho. Hij draagt een bril, maar dat is het enige teken van ouderdom aan hem. Zijn stem zou kunnen dienen als een trompet, en hij stapt weg als een West Pointer als hij loopt". Desert Evening News zei ten tijde van zijn dood dat broeder Flake de eervolle leeftijd van 76 had bereikt, wat voor iedereen die hem kende 76 jaar van eerlijk en hard werken voor de verbetering van de mensheid en voor een verhoging in het koninkrijk van zijn Vader betekende."
"De mensen juichten, maar sommigen huilden. "We begrijpen eigenlijk niet waardoor de waarde is veranderd". Het antwoord luidde; "De Hand van de Meester."
