En dat gevoel ervaar ik op dit moment.
Ik heb hier thuis een woud aan informatie liggen, van A tot Z, maar het valt me moeilijk om daar een keus uit te maken.
Map D ligt beneden, omdat ik nog in de dagboeken zit, althans zaken die op de één of andere manier terug te leiden zijn tot de D, zoals genealogie. Misschien voor sommigen niet logisch, soms voor mezelf ook niet, maar in dit geval wel, want dagboeken, genealogie, verslagen, liggen allemaal in elkaars verlengde.
Maar alleen maar bezig zijn met D, hoe graag ik dat ook wil, lukt me gewoon niet.
Ik moet gewoon tussen door even een uitstapje maken naar een ander onderwerp, omdat een enkele zin, waar mijn oog bij toeval opvalt, gewoon harder schreeuwt dan de D.
Alhoewel die toevallige zin, eigenlijk ook weer niet zo toevallig is, maar misschien alleen puur op gevallen is, omdat hij ligt in de lijn van dingen waar ik mee bezig ben.
In andere omstandigheden had ik er waarschijnlijk glad over heen gelezen.
Maar zo werkt het ook met de Schriften. Het is ook niet voor niets dat we ze steeds weer herhalen.
Nu is dit een van alles en nog wat blog, maar als je mijn blog volgt, merk je van zelf dat niets op zich zelf staat, en dat alles uiteindelijk deel uit maakt van een groter geheel.
Gewaagd gezegd. Misschien?
Maar het is wel iets dat zo door mij wordt ervaren.
En nu dan mijn zin. Hij komt uit de mond van Larry Tucker, een wetenschapper, gedaan in een artikel dat gaat over dat 'een goede conditie de sleutel is tot een energiek leven.'
Dagelijkse lichaamsbeweging moet net zo gewoon worden als dagelijkse schriftstudie.
Deze wetenschapper, werkzaam aan de Brigham Young University, gaat in op het Woord van Wijsheid, en velen van ons willen graag vergeten dat lichaamsbeweging daar een onderdeel van is. Maar wat het wel degelijk is. Ik citeer Tucker:
'Lichaamsbeweging moet een manier van leven zijn. Dagelijkse lichaamsbeweging moet net zo gewoon worden als dagelijks schriftstudie. Vaak genoeg denken we dat we geen tijd hebben, maar het is gewoon een kwestie van prioriteiten stellen. Wij moeten onszelf evalueren en het beste in onszelf naar boven brengen. Gebed,' daar gaan we weer, terwijl ik dit schrijf moet ik denken aan de prachtige toespraak van pres. Monson over 'het staan op heilige plaatsen' uitgesproken tijdens de laatste algemene conferentie en mijn map G. 'Gebed dus, en schriftstudie, behoren de hoogste prioriteit te krijgen. Maar we geloven in alle waarheid, en kunnen het feit accepteren dat lichaamsbeweging goed is voor onze lichamelijke, emotionele en misschien zelfs onze geestelijke gezondheid. Wij behoren die waarheid in ons leven te verweven. De resultaten zullen niet uitblijven.'
Een volgende keer kom ik terug op wat die resultaten zijn.
Om alvast een tipje van de sluier op te lichten, deze resultaten zouden ons zo langs de G van gezin kunnen brengen, of bijvoorbeeld de M van Media. Mijn blog heet niet voor niets Levenreis.
Dit jaar dus Levensreis van A tot Z.
Foto: photl.com
Artikel: Kerknieuws, mei 1991
