Ik ben op zoek naar iets, maar kan het tot op heden niet vinden.
Dus heb ik besloten dat als ik toch bezig ben met het zoeken naar dat stukje, ik gelijk mooi het één en ander kan opruimen.
Je kunt nooit genoeg georganiseerd zijn.
Althans, dat lijkt mij het Walhalla.
Tijdens het opruimen kwam ik iets moois van Dyer tegen.
Pas toen kwam de gedachte, o ja, dat is waar ook, ik heb een blog.
Misschien is het wel leuk om dat te plaatsen.
Ik had min of meer de gewoonte om wekelijks iets te schrijven, maar ja, de vakantie kwam er tussendoor.
Ik voel me net iemand die zegt, 'maar nu niet, want ik ben ...., vul zelf maar in.
In mijn geval dus de vakantie.
Terwijl ik dit neerschrijf hoor ik de luxaflex heen en weer gaan, heb alles tegen elkaar open staan vanwege, de warmte, al dacht ik in eerste instantie heel even dat het de eieren waren, die sinds een minuutje of 50 opstaan. En dat zij aan het openbreken waren.
Althans, ik weet niet of dat kan, denk dus niet dat ik daar de nodige ervaring mee heb.
Terwijl ik dit zo neerschrijf, bekruipt me een gevoel van 'heb je tijdens de vakantie niet net een boekje gelezen om dit soort gedrag aan te pakken'.
Maar zoals het met alles gaat in het leven, er is een groot verschil tussen het tot je nemen van informatie en het uiteindelijk in de praktijk brengen.
Dat doet me weer denken aan een ander boekje, waar ik gisteren mee thuis kwam, met allerlei leuke tips, 60 tips op maat, wel te verstaan.
En één van de tips gaat daarover, theorie en praktijk, alhoewel die opmerking wordt gemaakt in het licht van slank worden en blijven.
Nu ben ik alleen maar bezig met het laatste, en om dat te bewerkstelligen, heb ik besloten om te gaan (hard) lopen, wat trouwens ook goed is voor de botontkalking. Dit naar aanleiding van een artikel in de krant
Al is het hardlopen wat ik momenteel doe meer strompelen, omdat ik mijn voeten verkeerd neer zet.
Ik loop namelijk min of meer op mijn tenen, en probeer daar nu bewust veranderen in aan te brengen, wat niet mee valt.
Ik wil wel, maar mijn benen dus nog niet.
Evenzo mijn gedachten.
Die laten zich niet zo maar structuren, en mijn gedrag daar uit voort vloeiend, dus ook niet.
En nu we het toch over gedachten hebben, tot slot, ik deel nog wel met jullie wat ik zo links en rechts heb gelezen, nog een leuke uitspraak, hij is van Robert Heinlein, die ik trouwens vond in boekje over.........
Als je niet van gedachten kunt veranderen,
weet je dan wel zeker dat je ze heb?
Uit het zelfde boekje een uitspraak van John Updike, passend in het licht van het bovenstaande:
Dromen worden werkelijkheid:
zonder die mogelijkheid
zou de natuur
ze ons niet hebben gegeven.
