Dat was de titel van een blogje, vorig jaar rond Valentijn.
Ik zei daarin onder andere het volgende:
Het kleurt je bestaan.
Je vergeet de tijd.
Het plaatst de dingen die nog moeten gedaan worden in een ander perspectief.
Omdat, door ruimte te maken voor je eigen ik, je als het ware vleugels krijgt, die jou verheffen boven het dagelijkse zijn.
En als we dat eenmaal hebben ervaren, kunnen we niet anders.
Bovenstaande gedachten vloeiden voort uit de vraag:
Is er ruimte in je leven wat goed is voor jou?
Nu een jaar later, is deze vraag voor mij actueler dan ooit.
En besef ik meer dan ooit, dat ruimte maken voor jezelf, een keuze is.
Een keuze die je niet kunt loskoppelen van het stellen van doelen en prioriteiten.
Maar ook alles te maken heeft met dagelijkse zelfdiscipline.
Soms schop ik tegen dit gegeven aan, en bouw ik excuses in, maar de realiteit is wel, dat als ik dit doe, mijn perspectief verandert, en in plaats dat ik me verhef, ik inlever op mezelf.
In feite speel je nooit tegen een opponent.
Je speelt altijd tegen jezelf,
tegen je hoogste maatstaven.
En als je je grens hebt bereikt,
ervaar je waarachtige vreugde.
Arthur Ashe.
Uitspraak: Is er ruimte in je leven wat goed is voor jou? Barbara Sher.
Afbeelding: leefstijlweetjes.blogspot.nl
