Zo ook vanochtend.
Terwijl ik al liggend in mijn bed, mijn gedachten één voor één het plaatsen was, kwam daar de gedachte in mij op dat ik al eeuwen niet op mijn blog had gezeten.
Naast deze gedachte, kwam het woord chaos naar boven.
Er lopen momenteel zoveel zaken door elkaar.
Bleef het maar bij lopen, deze zaken, dan deed ik wel een stap aan de kant om ze voorbij te laten gaan. Alleen zo werkt het natuurlijk niet.
Terwijl ik al liggend in mijn bed, mijn gedachten één voor één het plaatsen was, kwam daar de gedachte in mij op dat ik al eeuwen niet op mijn blog had gezeten.
Naast deze gedachte, kwam het woord chaos naar boven.
Er lopen momenteel zoveel zaken door elkaar.
Bleef het maar bij lopen, deze zaken, dan deed ik wel een stap aan de kant om ze voorbij te laten gaan. Alleen zo werkt het natuurlijk niet.
Uiteindelijk maar goed ook dat het zo is.
Nu heb ik, zoals jullie weten, geen problemen met chaos.
Nu heb ik, zoals jullie weten, geen problemen met chaos.
Ik kan daar over het algemeen heel goed mee overweg.
Creëer zelf vaak met het grootste gemak chaos.
Creëer zelf vaak met het grootste gemak chaos.
Maar de laatste tijd kreeg het woord chaos toch ook een andere klank, en voelde de chaos meer aan als een gebrek aan rust, dan door alles heen het hebben van controle.
Goed beschouwd houd ik van het woord chaos.
Omdat chaos betekent voor mij vormen, scheppen, organiseren en herorganiseren.
Alle elementen zijn aanwezig om tot iets te kunnen komen.
Terwijl ik dus, nog steeds in bed, over mijn chaos nadacht, moest ik opeens aan het scheppingsverhaal denken.
Misschien omdat ik straks naar de tempel ga.
In den beginne schiep God de hemel en de aarde.
De aarde nu was woest en ledig, de duisternis lag op de vloed..
Ja, soms voel je je woest en ledig, en ligt de duisternis soms op de vloed, omdat de eisen van het dagelijks leven zich laten gelden.
Maar in het scheppingsverhaal zitten ook elementen, die het vermogen hebben om bepaalde zaken weer in perspectief te plaatsen.
...en de Geest Gods zweefde over de wateren.
En God zeide: Er zij licht, en er was licht.
En God zag dat het licht goed was.....
Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de eerste dag.
Met andere woorden, soms kun je niet meer doen dan per dag te leven.
En gewoon niet meer doen dan dat.
Als inzicht dag één is in het scheppingsproces, zit ik voor de rest van de dag goed.
Goed beschouwd houd ik van het woord chaos.
Omdat chaos betekent voor mij vormen, scheppen, organiseren en herorganiseren.
Alle elementen zijn aanwezig om tot iets te kunnen komen.
Terwijl ik dus, nog steeds in bed, over mijn chaos nadacht, moest ik opeens aan het scheppingsverhaal denken.
Misschien omdat ik straks naar de tempel ga.
In den beginne schiep God de hemel en de aarde.
De aarde nu was woest en ledig, de duisternis lag op de vloed..
Ja, soms voel je je woest en ledig, en ligt de duisternis soms op de vloed, omdat de eisen van het dagelijks leven zich laten gelden.
Maar in het scheppingsverhaal zitten ook elementen, die het vermogen hebben om bepaalde zaken weer in perspectief te plaatsen.
...en de Geest Gods zweefde over de wateren.
En God zeide: Er zij licht, en er was licht.
En God zag dat het licht goed was.....
Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de eerste dag.
Met andere woorden, soms kun je niet meer doen dan per dag te leven.
En gewoon niet meer doen dan dat.
Als inzicht dag één is in het scheppingsproces, zit ik voor de rest van de dag goed.
Want aan het einde van de dag was het goed.
Dat schept perspectief.
Alles onder de hemel heeft zijn tijd.
Nu kan mijn dag al helemaal niet meer stuk.
Denk dat ik maar gewoon in bed blijf liggen.
Nu kan mijn dag al helemaal niet meer stuk.
Denk dat ik maar gewoon in bed blijf liggen.
Wie weet voor hoeveel meer dagen ik inzicht krijg.