donderdag 16 oktober 2014

Waar is mijn brilletje toch gebleven...?!

Ik was eigenlijk niet van plan om opnieuw aandacht te schenken aan Sinterklaas en Piet.
Omdat ik dat reeds eerder gedaan heb.
Dus bij deze doe ik dat ook niet, althans dat was de opzet.

Op pagina 12 en 13 van onze krant, stond pagina groot een artikel over Zwarte Piet, met als slotzin: "dat de discussie nog wel 10 jaar kan slepen".
Op pagina 14 werd ik geconfronteerd met een grote foto waarop vrouwen met kinderen staan.
Een deel van de tekst onder de foto zegt het volgende:
"In woord en gebaar maken Joodse bezoeksters van de Tempelberg en Palestijnse vrouwen elkaar duidelijk dat de ander hier niets te zoeken heeft".

In mijn blogje toen over Piet, haalde ik Glenn Hellberg aan.
Als je zegt Sinterklaas dan zeg je Zwarte Piet.
Als ik denk aan de discussie rond Piet, dan denk ik aan hem en zijn open brief.
Glenn Hellberg begint zijn open brief onder andere met te vertellen dat hij "ooit een droom had en dat hij hoopte dat op een dag de verschillen die er waren, opzij gezet konden worden, en zo al samenwerkend de gemeenschap op een hoger plan gezet zou kunnen worden".
Hij zegt in dat stukje ook dat hij "toen op dat moment onvoldoende besefte dat er ook iets was als een menselijk gebrek en dat de menselijke natuur alom aanwezig is".  

De reden van zijn brief was dat hij het risico op disfunctionele gezinnen wil verminderen.
Want daar vindt de reproductie plaats.
Over reproductie gesproken.
Is het Sinterklaasfeest niet het kinderfeest bij uitstek?
Wordt het misschien niet de hoogste tijd, dat wij als volwassenen een stap terug doen, en het invullen daarvan overlaten aan de kinderen, tenminste aan zij die nog blank - of moet ik zeggen nog niet gekleurd door het wereldbeeld van ons al ouders en volwassenen - hierin staan.
Want kijkend naar de kleintjes zijn zij het niet die denken in kleur. 






Afbeelding: http://www.allebedrijvenonline.nl/