Zo ook vandaag.
Al doende daarmee kwam ik onderstaand gedichtje tegen en moest gelijk aan mijn blogje van vorige week denken.
Bij deze dus.
De blinden en de olifant
Er kwamen een uit Indostan
- leergierig tot en met -
ter studie van de oliefant
zes blinden aangezet
die van de olifant een eigen
complete indruk wilden krijgen.
De eerste man uit Indostan
wou naast zo'n dier gaan staan
en botste toen wat onbeheerst
tegen zijn zijkant aan.
'Mijn hemel', riep de man wat zuur
'een olifant is net een muur!'
De tweede raakte zachtjes aan
een tand van 't logge dier
en zei - geheel verbouwereerd -
'Wel, wel., wat voel ik hier!
Wat glad, wat scherp en zo al meer!
Een olifant is net een speer!'
De derde stak zijn handen uit
en voelde aan de slurf.
Hij zei: 'Dit is zo duidelijk
dat ik wel zeggen durf
- want dit is kronkelend en lang -
een olifant is net een slang!'
Bij 't gretig tasten met zijn hand
vond nummer vier een knie.
'Zowaar ik kom uit Indostan',
zo sprak hij, 'jullie drie
zijn dom! Ik zeg u zonder schroom
een olifant is net een boom!'
De vijfde - bij een oor beland -
zei: 'Zelfs een blinde pad
kan zeggen waar dit dier op lijkt
dat is zo klaar als wat!
Een waaier voel ik met mijn hand
en dat is dus een olifant!'
Tenslotte kwam de zesde man
en die greep onvervaard
van achter bij de olifant
zijn bengelende staart.
Hij zei: 'Ach mensen, kom nou gauw,
een olifant is net een touw!'
De blinden uit dat verre land
hebben heel lang getwist.
Zij hielden aan hun mening vast.
De strijd bleef onbeslist.
Elk had gelijk - dat was gewis -
maar samen hadden ze het mis!
Bij dit gedichtje hoort het volgende commentaar:
Deze olifant is samengesteld uit de onderdelen, die de blinden elk apart waarnamen.
Dit herinnert ons eraan, dat de wereld waarin wij leven is opgebouwd uit de totaal van elkaar verschillende ervaringen die de mensen hebben opgedaan en op de een of andere manier op elkaar hebben overgebracht.
Wanneer de blinden na hun eerste waarneming onderling van plaats gewisseld hadden en kennis hadden opgedaan omtrent dat deel van de olifant dat ze niet eerder hadden betast, zouden ze uiteindelijk tot een veel beter resultaat zijn gekomen dan nu.
Uit lezen, luisteren en ervaringen uitwisselen leggen we de grondslag voor een beter begrip van de denkwereld van anderen.
Zo kunnen we tenslotte tot de conclusie komen, dat we het over veel meer dingen eens dan oneens
kunnen zijn.
Pas wanneer we niet meer willen leren, beginnen we een hindernis op te trekken die ons scheidt van het begrijpen van anderen en misschien zelfs van het komen tot overeenstemming met hen.
Vrij naar: The Blind Men and the Elephant van John Godfrey Saxe.
Verantwoordelijke vrije vertaling: ?
Afbeelding: www.arendman.nl
