Na een periode van meer dan twee jaar niet op mijn blog te hebben geschreven, heb ik de draad, zoals jullie hebben kunnen zien, weer opgepakt. We hebben, manlief en ik, altijd gefietst en gewandeld en genoten van de natuur om ons heen. Maar door het oppakken van mijn blog sta ik toch iets meer stil bij waar we zijn en kijk ik toch met iets andere ogen naar mijn omgeving. Sommige van die blikken leg ik vast door het oog van mijn camera en deel ik hier op mijn blog. Op deze manier neem ik jullie 'ongemerkt' mee op mijn wandel- en fiets reis.
Reizen betekent niet alleen voor mij ergens naar toe te gaan. Dat blijkt ook wel uit de naam van mijn blog 'Levensreis' met als ondertitel 'Het mooiste van wat je kunt worden is jezelf'. Hieronder een gedicht waarvan ik vind dat dit het gevoel van reizen in jezelf mooi verwoord.
Gewoon op reis in jezelf
Veel tijd wordt besteed
aan wat willen
maar niet hebben
De buitenkant
lonkend, blinkend en leeg
Tijdelijke genoegens scheppend
Steeds snel wegebbend
De binnenkant
rijk, eindeloos, vormloos en vol van leven
Wachtend om opnieuw ontdekt te worden
Een ontdekkingsreis die nooit eindigt en nooit zal vervelen.
Ga mee op reis!!
Maar reizen kan voor mij ook betekenen dat ik van informatie naar informatie ga. Je leest wat en opeens merk je dat een woord of een zin blijft hangen, alsof het je een arm geeft en je vraagt om je door deze zin of door dit woord te laten leiden. Vorige week las ik namelijk een artikel dat ging over vondelingenkamers.
AD 15 mei 2021
In dit artikel wordt onder andere het volgende gezegd: "Andere vrouwen zijn bang voor verstoting uit hun familie als uitkomt dat ze ongewenst zwanger zijn. Schaamte speelt dan een grote rol. Dat komt veel voor in reformatorische kringen". Met name de zin "andere vrouwen zijn bang voor verstoting uit hun familie" bleef hangen. Ik zelf ben niet reformatorisch, wel christelijk, en ik weet uit eigen ervaring hoe het is als je dochter 'ongewenst' zwanger, zelf gebruik ik liever het woord 'niet gepland', thuis komt.
Soms heb ik wat moeite met begrijpelijk lezen, ook met goed luisteren maar dat is een ander verhaal, dus ik weet niet precies wat er in deze zinnen gezegd wordt. Ik ben er van uit gegaan, maar dat komt vast door mijn eigen christelijke achtergrond dat "verstoting uit hun familie" niet van toepassing kon zijn op reformatorische gezinnen, maar het woord schaamte misschien wel.
Het is niet naar waar je naar kijkt wat ertoe doet,
het gaat erom wat je ziet.
Henry David Thoureau
Het gaat erom wat je ziet en wat ik zag was dit, een artikel uit het Reformatorisch Dagblad met als kop "Kerk moet veilige haven zijn voor ongewenst zwangere vrouw" .
Ik wil niet vloeken in de kerk, daarbuiten trouwens ook niet, maar wanneer ik denk aan kerk, denk ik eerder aan mensen. Natuurlijk is daar de Kerk. Maar voor dit blogje wil ik deze twee scheiden. De Kerk en Zijn evangelie en de kerk, wij, de mensen, die soms zo te kort schieten, die deze Kerk bezoeken. De Kerk hoort inderdaad een veilige haven te zijn. Maar de kerk dat zijn wij. Misschien ligt daar het echte probleem.
Het gezin als hoeksteen van de maatschappij is aan het afbrokkelen. Wat je in de maatschappij ziet, zie je in mindere mate terug in de kerk. Want als het ergens veilig zou moeten zijn, dan zou het veilig moeten zijn binnen de gezinnen van de kerk, of je kind wel of niet ongewenst zwanger thuis komt.
