De dag dat ik schreef over onze persoonlijke waarde in de ogen van God, het belang aan verscheidenheid van stemmen, en dat ik niet voor een koortje mijn nest uit zou komen, bleek de zoon van een dierbare vriendin van mij niet meer in staat te zijn om voor wat dan ook zijn nest uit te komen. Zij weet dat ik hier over zal schrijven en zij heeft mij haar vertrouwen gegeven.
Het filmpje gaat over dat jouw stem van belang is. Elder Holland, want dit filmpje is gebaseerd op zijn toespraak "Gezongen en niet-gezongen liederen" zegt het zo: ""Op die dagen dat we uit de toon lijken te vallen en ons minder voelen dan alle anderen, vraag ik u, in het bijzonder de jongeren van de kerk, te bedenken dat het Gods opzet was dat niet alle stemmen in zijn koor hetzelfde klinken. Juist de verscheidenheid - sopranen en alten, baritons en bassen - zorgt voor de mooiste muziek. Ieder schepsel van God heeft een plekje in het koor. Als we onze eigen uniekheid uit het oog verliezen...dan raken we de rijke schakeringen in toon en timbre kwijt die God bij de schepping van een wereld vol verscheidenheid voor ogen had".
Geen moment er bij stil gestaan dat toen ik dit filmpje deelde, er op dat moment mensen waren die niet meer in staat waren om de stop uit hun nest te halen, laat staan hun stem te laten horen. Die door alle regen die op hen neerdaalde niet meer in staat waren hun hoofd boven water te houden en verdronken in het dagelijks leven, tot ik de toespraak van elder Holland zag staan tussen de info over "Zelfmoordpreventie en hulpverlening aan nabestaanden". Hierdoor heeft deze toespraak en het filmpje zeker een andere lading gekregen.
Vandaag bespraken we de toespraak "Ga gewoon door - vol geloof". Soms is gewoon, dat blijkt wel, niet op te brengen. Gelukkig werd dit als aanvulling gezegd: "Als ik het over ontmoediging heb, zeg ik niet dat 'gewoon doorgaan met geloof in Christus' het enige is wat mensen met een klinische depressie, angststoornis of andere ziekten moeten doen. Voor deze vrienden, familieleden en anderen, herhaal ik de raad van onze kerkleiders om alstublieft medische, psychologische en geestelijke zorg te zoeken, en daarbij uw vertrouwen in de Heer te stellen. Mijn hart gaat uit naar ieder van u die met deze unieke moeilijkheden worstelt. We bidden oprecht voor u".
Veel wil ik er verder niet over zeggen. Alleen dit, en misschien uiteindelijk wel het allerbelangrijkste, zeker als lid van de kerk zijnde, en dat betreft de twee volgende uitspraken. De ene is van Dale G. Renlund: "Als iemand een eind aan zijn leven of haar leven maakt, kan alleen God zijn of haar gedachten, daden en toerekeningsvatbaarheid beoordelen. Zelfmoord hoeft niet het allesbepalende kenmerk van iemands eeuwige leven te zijn." De andere uitspraak komt uit de toespraak "Suicide: Some things we know, and some we do not" van M. Russell Ballard die Bruce R. McConkie aanhaalt: "Zelfmoord bestaat uit het vrijwillig en opzettelijk van het leven beroven, vooral als de betrokkenen verantwoordelijk is en gezond van geest is...Personen die aan grote spanningen worden blootgesteld, kunnen de controle over zichzelf verliezen en mentaal vertroebeld raken tot het punt dat ze niet langer verantwoordelijk zijn voor hun daden. Zulke mensen mogen niet veroordeeld worden omdat zij zichzelf van het leven beroofden. We moeten ook bedenken dat het oordeel aan de Heer is; Hij kent de gedachte, bedoelingen en capaciteiten van mensen, en hij zal met zijn oneindige wijsheid te zijner tijd alle dingen rechtzetten."
