De boodschappen voor het maken van een heerlijk soepje zijn in huis, alleen ik heb nog geen trek. Er is namelijk iets anders in mijn koelkast dat gegeten wil worden. Deze stem van "eet mij, eet mij" overschaduwd met zijn geschreeuw mijn verlangen naar het maken van een soepje. Het is Efeze 2 die eerst gegeten wil worden. Efeze 2 is trouwens een lastig gerecht om te maken. Er werden zoveel verschillende recepten gegeven om dit ene gerecht te maken. Ik heb gekozen voor de King James versie. Dit recept, de vertaalde tekst uit de King James versie, sprak mij het meest aan.
Want Hij is onze vrede,
die beide één heeft gemaakt en
de middelste scheidingsmuur
tussen ons heeft afgebroken
Efeze 2:14
Voordat Paulus, het is hij die dit zegt, in gaat op bovenstaand vers heeft hij het over wel of niet besneden zijn. Dat was in die tijd best wel een dingetje. Eerder een groot ding, want het gaf onenigheid in de kerk. Sommigen vonden dat zij, denk heidenen, besneden moesten worden en anderen vonden dat weer niet, zoals Paulus, die leerde dat de "wet van de besnijdenis weggedaan was in Christus". Om die reden "herinnerde Paulus de heiligen in Efeze eraan dat ze door Jezus Christus verenigd waren als medeburgers en huisgenoten van God, en dat Christus de middelste scheidingsmuur had afgebroken".
Over deze scheidingsmuur wordt het volgende gezegd in ons instituut lesboek: "De tempel in Jeruzalem bevatte verschillende voorhoven of ruimtes, en slechts bepaalde soorten mensen konden elke voorhof betreden. Heidenen mochten de tempelberg beklimmen en de buitenste hof betreden, de voorhof van de heidenen genoemd. De binnenste voorhoven van de tempel waren echter tegen niet-Joodse toegang afgeschermd door een speciale afscheiding of muur van ongeveer een meter hoog. Als een heiden voorbij deze muur zou komen, zou hij ter dood gebracht kunnen worden." Ik sla nu een stukje over; onder andere dat archeologische vondsten dit, het ter dood gebracht worden, bevestigen. Het instituut lesboek zegt vervolgens dit: "Paulus sprak over de 'scheidingsmuur', waarmee hij de geestelijke barrière bedoelde die Joden van heidenen scheidde en ook heidenen van God scheidde. Deze en alle andere barrières zijn door de verzoening van Jezus Christus uit de weg geruimd. Heidenen die het evangelie aanvaardden, mochten niet langer als vreemdelingen en buitenlanders worden beschouwd - ze behoorden nu tot 'het huisgezin van God' onderdeel van Gods verbondsvolk. Door het evangelie van Jezus Christus door geloof, bekering, de doop en de gave van de Heilige Geest te aanvaarden, hadden zowel joodse als niet-Joodse leden van de kerk toegang tot God. In moderne tijden genieten we dezelfde zegeningen als we ons laten dopen en waardig leven."
In ons seminarie lesboek wordt dit over de scheidingsmuur gezegd: "In de tijd van de apostel Paulus hadden niet-Joodse bekeerlingen tot het christendom (of zij die voorheen heidenen waren) misschien het gevoel dat ze niet echt bij de rest van de kerk hoorden, en voelden ze zich meer als 'vreemdelingen en bijwoners'. In de tempel in Jeruzalem zouden ze bijvoorbeeld niet voorbij 'de tussenmuur, die scheiding maakte' naar de heiliger delen van de tempel, hebben mogen gaan waar alleen Joden, onder wie Joodse christenen, mochten komen. De zegeningen van het evangelie werden pas aan de heidenen aangeboden na de openbaring van onze hemelse Vader aan Petrus, beschreven in Handelingen 10. De 'huisgenoten van God' waar Paulus over spreekt, slaat op de Kerk van Jezus Christus als huisgezin. Door zijn verzoening nam Jezus Christus alle scheidingsmuren weg die de Joden van de heidenen scheidden en die de heidenen van God scheidden. De andere volken hoefden geen jood meer te worden, de wet van Mozes na te leven of zich te laten besnijden om lid van de kerk te worden. Toen ze zich tot Jezus Christus bekeerden en zijn evangelie aanvaardden, werden ze 'huisgenoten van God' - en daarmee lid van Gods verbondsvolk."
Het stukje is iets langer geworden dan gepland. En dan heb ik het nog niet gehad over wat ik tegen kwam over scheidingsmuren en de reiniging van de tempel door Christus, scheidingsmuren en het Oude Testament, scheidingsmuren en Martin Luther King en hedendaagse scheidingsmuren tussen mensen onderling en het gevoel er niet bij te horen. Ondanks alle stof die deze ene zin heeft doen opwaaien is er één stem die van belang is, en dat is, wat Paulus onderwees, dat door de verzoening van Jezus Christus alle scheidingsmuren waren weggenomen. "Inderdaad bemerk ik, dat er bij God geen aanneming des persoons is, maar onder elk volk is wie Hem vereert en gerechtigheid werkt, Hem welgevallig", Handelingen 10.
Begin nu toch wel trek te krijgen in een soepje.
