Vandaag is het 5 mei. Bevrijdingsdag. Op de site van de Rijksoverheid kan je hierover het volgende lezen: "Bevrijdingsdag is de nationale feestdag waarop we de bevrijding van Nederland in 1945 vieren. Op deze dag vieren we ook de bevrijding van Nederlands-Indië/Indonesie. Nederland staat op 5 mei ook stil bij de waarde van vrijheid, democratie en mensenrechten."
Een aantal jaren terug stond dit op de site van de kerk: "Zesenzestig jaar geleden sierde een document de wereld dat een nieuwe horizon voor menselijke relaties zette. Het heet de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en was de eerste wereldwijde verklaring in zijn soort. Leiders van verschillende landen, culturen, religies en politieke systemen kwamen samen om normen van menselijkheid vast te stellen die voor iedereen, overal, gelden. De openingsregels verkondigen dat de inherente waardigheid en de gelijke en onvervreemdbare rechten van alle leden van de menselijke familie de grondslag van vrijheid, rechtvaardigheid en vrede in de wereld vormen. Opgebouwd uit de as van de Tweede Wereldoorlog en de Holocaust, voorzag deze verklaring in een collectief streven om vriendschappelijke betrekkingen tussen naties te ontwikkelen en het hoogste en beste in onze gemeenschappelijke beschaving hier op aarde naar boven te halen."
Opgebouwd uit de as van de Tweede Wereldoorlog en de Holocaust in de hoop het hoogste en beste in ons als mens naar boven te halen. Gisteren was de dag van het herdenken en stil te staan bij de woorden "Dit nooit meer". Vandaag is de dag van het vieren. Echter kijkend naar wat er zoal in de wereld gebeurt, en meer specifiek in het licht van de Holocaust en wat er afgelopen week in mijn eigen stad gebeurde, ben ik bang dat dit document dat in 1948 het licht zag, steeds meer door duisternis wordt overschaduwd.
Zeven Dordtse Stolpersteine zijn opzettelijk beschadigd.
