Weer gewandeld in de omgeving, alleen een stukje opgeschoven. Dit keer zijn we naar de Elzen gegaan. Onze auto hadden we geparkeerd nabij restaurant De Viersprong. Het was niet zo zonnig als gisteren, maar nog steeds heerlijk weer.
We waren niet de enigen die er zo over dachten. Het was druk op de parkeerplaats. En dat waren echt niet alleen maar mensen die met hun kinderen naar het speelbos gingen.
Eind vorig jaar is de gemeente Dordrecht begonnen met de aanpak van de omgeving bij de parkeerplaats. Er was al een speelbos, maar dat was hard toe aan een opknapbeurt. Wat een verschil met hoe het was. Ik zelf denk dat niet alleen kinderen het hier fijn zullen vinden.
Zag al een vader die aan zijn kinderen liet zien hoe je over het touw van de ene paal naar de andere paal moest lopen. En dit zijn niet de enige twee activiteiten die je hier kunt doen. Ook zijn er plannen voor zwemmogelijkheden. Zwemmen deed men er toch al. Ergens vorige maand, onverwachts was het een mooie dag, zagen we iemand, weliswaar verderop, al het water ingaan.
Wanneer je de Elzen bezoekt, zeker met kinderen, maar ook zonder, dan is het de moeite waard om door het speelbos via het wandelpad naar de blauwe brug te lopen. Eenmaal over de brug, goed naar links en rechts kijken, wie weet zie je dan wel een elf, of een van hun huisjes.
Want
deze elfenhuisjes wil je niet missen. Zelf hadden we ook de neiging om deurtjes te openen. Terwijl we daar liepen, hoorden we voor en achter ons kinderen enthousiast roepen dat ze weer een elfenhuisje hadden gevonden.
Na het elfen pad zijn wij richting de brug gelopen. Dit is wat je ziet voordat je de brug over steekt. In dit water wordt gevist en zoals ik als eerder zei, ook gezwommen. Aan de overkant is een strookje strand waar, met name jongeren, het water in gaan, zo ook de jongeman waar ik het eerder over had.
Er wordt in dit gebied, zoals je kunt zien, ook volop gefietst. En het is zeker de moeite waard om ook op die manier het Eiland van Dordt eens te verkennen. Voor verdwalen hoef je niet bang te zijn want ook op het eiland is een knooppuntenroute. Wanneer je bij de wegwijzers naar links gaat kom je weer bij de parkeerplaats. Wij zijn naar rechts gegaan.
de brug over
om, iets verderop, van dit uitzicht te kunnen genieten.
Er is hier ook een picknicktafel. Maar ga er bij voorbaat niet vanuit dat er een plekje vrij is.
Er was een plek waar wij naar toe wilden gaan. Deze plek bevindt zich min of meer rechts bij de bomenrij.
Om op deze plek te komen moet je via een trap de dijk op naar boven.
En dan is dit je uitzicht. Het is dat het nog te fris was, maar ik zou hier zo, zeker met een mandje vol lekkers en een boek, het wel uit kunnen houden. Dit is ook de Tolplaat. Daar waren we gisteren ook, maar nu van een andere kant gezien. Achter de bomenrij is weer de rivier.
Wij dachten dat we door konden lopen, maar hier bij de bankjes houdt het pad op. Uiteraard zijn we even gaan zitten. Op het bankje rechts zat al iemand waar we mee in gesprek raakten. Toen wij weggingen bleef hij zitten. Maar ik wou toch nog wel even een foto van de bankjes, maar niet van degene die er al zat, vandaar die halve bank. Terwijl ik deze foto nam stond er al weer iemand, een echtpaar, klaar om te gaan zitten.
Wij zijn via het ruiterpad teruggelopen. Dat wisten we in eerste instantie niet, al viel het ons wel op dat er het een en ander lag, naast dat er heel veel hoefafdrukken waren. Saai was het in ieder geval niet.
Na onze wandeling in de Elzen, hebben we ook nog een wandeling in onze eigen buurt gemaakt. Normaal gesproken zouden we dat niet hebben gedaan, maar omdat het vandaag
Landelijke Opschoondag was, zijn we dat toch nog alsnog gaan doen. Bovenstaande zak is mijn opbrengst van een rondje door de buurt.
Vandaag stond in de krant een artikel dat
afval opruimen verslavend is. Voor sommige mensen is het blijkbaar verslavend om hun afval op straat te gooien, want hoe komen we anders aan
tussen de 35 en 140 miljoen kilo zwerfafval op straat of in het groen!
