Wanneer je mijn vorig berichtje hebt gelezen dan weet je waarom de titel van dit blog als titel het 'cijfer drie' heeft gekregen. Dat het staat voor de kerk, in drie verschillende periodes op de lijn van tijd. Met als gemeenschappelijke deler, ondanks een tijdsverschil van eeuwen, het woordje gelijkheid. En niet te vergeten het woord proclamatie.
Voordat ik deze proclamatie met jullie deel, wil ik nog even terug komen op het laatste stukje van de video over de herstelling van de kerk. Bijna aan het eind wordt dit gezegd: "Leden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen geloven dat God zijn kerk om een heel eenvoudige reden heeft hersteld: Hij houdt van al zijn kinderen en wil dat ze vreugde in dit leven hebben en bij Hem terugkeren." Het is ook niet voor niets dat de proclamatie, die gaat over de derde kerk op mijn tijdlijn, begint met woorden van dezelfde strekking:
"Wij verklaren plechtig dat God zijn kinderen
in alle landen van de wereld liefheeft."
Proclamatie aan de wereld in het 200e gedenkjaar
Ik moet nu denken aan een les uit het verleden die ik gegeven heb en waar ik ook hier op dit blog over geschreven heb, dat Jezus vastgeroeste tradities van vijandigheid doorbrak. Tussen de Joden en de Samaritanen, tussen de Nephieten en de Lamanieten, en tussen wit en zwart. Ik gebruikte toen een andere insteek, maar in wezen komt het op hetzelfde neer. De reden is nu en was toen niet meer of minder dan dat God van al zijn kinderen houdt, en dat Hij geen aannemer des persoons is. Probleem zit hem echter in dat willen zien, wat verder gaat dan kijken met je ogen.
Deze proclamatie werd door president Russell M. Nelson voorgelezen tijdens de algemene conferentie van april 2020. Hij zei toen onder andere dit: "Bestudeer haar in alle rust, en neem haar vervolgens met familie en vrienden door. Denk na over de waarheid die erin staat en de uitwerking die zij op uw leven zal hebben als u haar hoort, ernaar luistert, en gehoor geeft aan de bijbehorende geboden en verbonden." Wanneer het gaat over de waarheid die erin staat en de uitwerking ervan in mijn persoonlijk leven, dan kan ik niet heen om deze uitspraak uit de de proclamatie, en dat is deze:
"Wij verklaren dat De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen,
die op 6 april 1830 is opgericht,
de herstelde nieuwtestamentische kerk van Christus is."
Ik kan dan niet ook heen om de vraag "Wat voor kerk was de nieuwtestamentische kerk? En de vraag "Wat is het verband tussen de kerk zoals die door middel van Joseph Smith is hersteld, de nieuwtestamentische kerk en de kerk in het Boek van Mormon?" Voor mij laat deze proclamatie zien, evenals proclamaties uit het verleden hebben laten zien, dat "Openbaringen van God altijd in overstemming zijn met zijn eeuwige wetten. Zij zijn nooit in tegenspraak met zijn leer.
Komende zondag bespreken we trouwens een toespraak van ouderling Cook in onze vrouwenorganisatie. Daarin wordt onder andere het volgende gezegd: "Er zijn geen vereisten wat betreft ras, geslacht of etniciteit. Uit het Boek van Mormon blijkt dat allen worden uitgenodigd om deel te hebben aan de goedheid van de Heer: 'zwarte en witte, geknechte en vrije, man en vrouw; allen zijn voor God gelijk'. Alle mensen zijn gelijkelijk begunstigd, en niemand wordt buitengesloten." Kom ik zo toch weer uit bij mijn losgelaten jaarthema.