Want uit dit tijdschrift komt onderstaand verhaal.
Kwam er achter dat ik dit verhaal nog steeds in concept had staan.
Bij deze dus.
.jpg)
"Eens las ik over een man die de la van de toilettafel van zijn kort daarvoor overleden vrouw opendeed en daar een kledingstuk vond dat ze negen jaar eerder tijdens een bezoek aan het oosten van de Verenigde Staten had gekocht.
Ze had het niet gedragen, maar bewaarde het voor een speciale gelegenheid. En nu zou die gelegenheid zich nooit meer voordoen.
Toen de echtgenoot van de overledene dit aan een vriendin toevertrouwde, zei hij:
'Bewaar iets niet louter voor een speciale gelegenheid.
Elke dag van ons leven is een speciale gelegenheid.'
Die vriendin zou later zeggen dat die woorden haar leven veranderden.
Ze bleef niet meer uitstellen wat voor haar het belangrijkste was.
Zij zei: 'Nu breng ik meer tijd met mijn gezin door.
Ik gebruik elke dag mijn kristallen glaswerk.
Als ik daar zin in heb, ga ik in nieuwe kleding naar de supermarkt.
De woorden 'op zekere dag' of 'eens' gebruik ik nog maar zelden.
Ik zeg mijn familie hoeveel ik van ze houd.
Ik probeer niets op de lange baan te schuiven dat ze plezier kan brengen.
En elke morgen houd ik mezelf voor dat dit een bijzondere dag wordt.
Elke dag, elk uur, elke minuut, is bijzonder."
Wil je dit verhaal in zijn context lezen, klik dan onderstaande link .
https://www.lds.org/liahona/2008/04/3?lang=nld
Afbeelding: https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikofSvD71JdsCE9iCIXAqIoZPxW4nbime0PZlzW4_zZi5xTfEBdsj_N97spzGiDZ3LHYstE_06sSQ3-QgPvAy8wmdTA-tXH2zmp5-MUdWivwBTb1AMRKfIkbl1V8RQ4xtNSdmMV3H-Vh_v/s1600/images+(87).jpg
