Cariben eisen vergoeding slavernij, zomaar een artikel van ongeveer anderhalf jaar terug.
Met een reactie uit die zelfde periode: Europa zal slavernij niet vergoeden.
Tijdens mijn vakantie op Curaçao kwam ik dit artikeltje tegen.
Het antwoord ligt in de lijn van wat men al gezegd had, dat Europa niet over de brug komt met geld.
Elke keer als ik 'geconfronteerd' word met situaties die betrekking hebben op ons slavernijverleden, of het nu gaat om vergoedingen, Zwarte Piet of ontbrekende vaders, vraag ik me af wat MIJN slavenvoorouders zouden vinden van hoe wij nu heden ten dage omgaan met dit verleden.
Voor me zelf sprekend denk ik dat ze tegen me zouden zeggen: 'Leer van gisteren, leef nu, hoop voor morgen'.
Of om bij Curaçao te blijven:
'Vraag je niet af wat Curaçao voor jou kan doen,
maar vraag je af wat jij voor Curaçao kunt doen,'
wat ik op een groot bord langs de weg zag staan. De hoop zit in de houding. Maar vooral ook, of misschien wel in de eerste plaats, in je eigen gedrag. Als daar de verandering in het zwart/wit denken niet plaats vindt, is er geen toekomst. En zullen er nog vele 'dit nooit meer' volgen.
Artikel: Amigoe, Curaçao.
