In mijn boekenkast staat een bijzonder boekje wat ooit van mijn man's moeder is geweest.
Het is een lesboekje van de Zustershulpvereiniging, onze vrouwenvereniging, uit de beginjaren zeventig.
Wat achterhaald zul je misschien denken, iets uit de jaren zeventig is nu toch zeker niet meer actueel, en al zeker niet meer van toepassing op de vrouw van nu.
Maar juist gezien in licht van nu, waar velen terug grijpen naar wat was, heeft het nog steeds niet aan schoonheid ingeboet.
En ervaar ik zelf keer op keer weer, dat in het licht van hoe ik omga met mijn tijd, ik nog steeds mijn voordeel kan doen met de volgende vragen:
Wat wil ik doen?
Wat wil ik zijn?
Waar wil ik heen?
Time-management is blijkbaar van alle tijden.
Al is het goed beschouwd slechts een middel, niet het doel.
Al is het goed beschouwd slechts een middel, niet het doel.
afbeelding: http://en.wikipedia.org/wiki/We_Can_Do_It!
