Onlangs, iets meer dan een jaar geleden, zei president Nelson tijdens een wereldwijde devotional voor jongvolwassen in zijn toespraak Kiezen voor de eeuwigheid dat we "eerst en vooral een kind van God zijn". Kiezen voor de eeuwigheid. Heeft dat niet alles te maken met "celestiaal denken"? "Zaai een gedachte, oogst een daad".
Behalve dat president Nelson zei "dat we eerst en vooral een kind van God zijn, en dat "het belangrijk is dat je de waarheid kent over wie je bent" zei hij ook dit: "De tegenstander is gek op labels omdat ze verdeeldheid scheppen en beperkend werken op hoe wij over onszelf en elkaar denken. Het is verdrietig als we labels meer in ere houden dan we elkaar in ere houden. Labeling kan uitlopen op vooroordelen en vijandigheden. Elke mishandeling of elk vooroordeel tegenover een ander vanwege nationaliteit, ras, seksuele geaardheid, geslacht, opleiding, cultuur of andere belangrijke aanduidingen is een belediging voor onze Schepper! Een dergelijke mishandeling leidt ertoe dat we onder onze stand als zijn verbondszoons en -dochters leven!"
Tijdens de afgelopen algemene conferentie is het één en ander gezegd over het bovenstaande. Weliswaar in andere bewoordingen, maar de kernboodschap, ik haal nu elder Soares aan, was en is: "Het evangelie van Jezus Christus leert ons dat we allemaal geestzonen en -dochters van hemelse Ouders zijn die ons echt liefhebben, en dat we vóór onze geboorte als één familie bij God woonden. Het evangelie leert ons ook dat we allemaal naar het beeld en de gelijkenis van God zijn geschapen. Daarom zijn wij voor Hem gelijk, want Hij maakte uit één bloed heel het menselijke geslacht. We hebben dus allemaal een goddelijke aard, een goddelijk erfgoed en goddelijk potentieel, want er is één God en Vader van allen, Die boven allen en door allen en in ons allen is".
Mijn reis door het Nieuwe Testament is bijna ten einde. Ik hoop, voordat het zover is, nog een aantal tussenstops te kunnen maken. Eén tussenstop die zeker niet mag ontbreken, is het verhaal van Carol Lawrence-Costley. Haar verhaal, evenals mijn verhaal, heeft alles te maken met "ras en het priesterschap". Met dit verschil dat haar verhaal, samen met dat van andere zwarte leiders van de kerk, uitgegeven is in een boek.
In de beschrijving over dit boek wordt onder andere dit gezegd: "In het evangelie en in het leven zijn onze individuele reizen waarin we ons verleden onderzoeken, terwijl we met geloof de toekomst tegemoet gaan, zeer gevarieerd. We hebben allemaal unieke verhalen, en alleen door die te delen kunnen we 'elkaars lasten volledig dragen, zodat ze licht zullen zijn; die troost nodig hebben' (Mosiah 18:8-9). Als we onze verbonden willen omarmen en tot leven willen wekken, en werkelijk Gods volk willen worden, moeten we beginnen met het luisteren naar en het omarmen van onze broeders en zusters."
Beginnen met.., als u...
