Ik ben nog steeds bezig met mijn allen-zijn-voor-God-gelijk-soepje. Om het overzicht te behouden kies ik elke keer maar één ingrediënt, om zo voor mijzelf het overzicht te houden. Het lijkt misschien dat ik door de keuze van mijn onderwerpen, zoals vorig jaar met ras en het priesterschap en nu dan dat 'allen voor God gelijk zijn' heel beperkt bezig ben. Echter dat is totaal niet het geval. Deze onderwerpen zijn slechts onderdeel van een groter geheel. Ik durf zelfs te stellen dat als je dat denkt, je het niet begrepen hebt. Hieronder alvast een voorbeeld.
Denken dat je een streepje voor hebt
Allereerst, zoals beloofd, Jakob 3. In dit hoofdstuk lezen wij hoe Jakob de Nephieten aanspreekt op hun gedrag. Ik zou nog een heleboel meer over dit hoofdstuk kunnen zeggen, maar ik wil niet verdwalen in het bos, daarom beperk ik mij tot een paar specifieke verzen. Er wordt onder andere in dit hoofdstuk gezegd dat als de Nephieten zich niet bekeren, de Lamanieten reiner zullen zijn wanneer zij tezamen voor de troon van God zullen staan. De Nephieten worden hier aangesproken op hun eigen gedrag en hun houding jegens de Lamanieten, die, dat wordt ook nog even tussen neus en lippen gezegd, er in wezen niets aan kunnen doen. Zo zie je maar hoe opvoeding een rol kan spelen. Het feit dat de Lamanieten "met een zware vervloeking waren vervloekt', maakte "de Nephieten niet automatisch niet-vuil". De Nephieten dachten dat zij rechtvaardiger waren dan de Lamanieten, maar daarin vergisten zij zich. Wat dat betreft lijken de Nephieten zeker ook op de Joden vanouds die dachten dat zij, door hun afstamming, een streepje voor hadden bij God. Die door de Heer op hun plaats werden gezegd met de volgende woorden: "Meent niet bij u zelven te zeggen: Wij hebben Abraham tot een vader; want ik zeg u, dat God zelfs uit deze stenen Abraham kinderen kan verwekken."
Van Thijs Dorenbosch kreeg ik een artikel toegestuurd met de titel "Wat is de donkere huid in het Boek van Mormon? Al scannend, er in duiken is mij nog niet gelukt, kwam ik deze zin tegen "De inclusieve antidiscriminatie boodschap van het Boek van Mormon". Ook dit artikel staat in mijn lees wachtrij, maar gelukkig had men een samenvatting geschreven:
"Een houding van superioriteit leidt tot maatschappelijke conflicten. De raciale interpretatie van enkele verzen uit het Boek van Mormon heeft bijgedragen aan deze houdingen en conflicten, maar toch zijn honderden inclusieve boodschappen te vinden in meer dan de helft van de verzen van het boek. Gods boodschap, liefde, barmhartigheid en gerechtigheid zijn voor alle mensen. Rechtschapen mensen vonden zichzelf niet boven anderen, vervolgden anderen niet en begonnen geen oorlogen. Oorlog is tragisch en wordt veroorzaakt door slechtheid. Samenzweringen zijn een groot kwaad. Rechtschapen mensen waren vriendelijk in hun houding en daden, ongeacht de sociale status of etniciteit van anderen. Sommige mensen uit het Boek van Mormon gaven zelfs hun leven of zetten hun leven op het spel door vriendelijk te handelen, en sommigen van hen gingen van het haten van anderen over tot het opgeven van hun leven ten behoeve van anderen. De inclusieve boodschappen in het Boek van Mormon komen overeen met het standpunt dat wordt bepleit door de huidige leiders van de Heiligen der Laatste Dagen, waarbij zij racisme veroordelen en racistische hypothesen verwerpen, zoals die welke zijn afgeleid van enkele verzen uit het Boek van Mormon, dat wil zeggen dat huidskleur verband houdt met rechtschapenheid. De inclusieve boodschappen komen ook overeen met de opvatting dat huidskleur in het Boek van Mormon niet letterlijk maar metaforisch is. Het Boek van Mormon leert ons dat liefde en respect de juiste manier zijn om met elkaar om te gaan, door voorbeelden van mensen die anderen respecteren en de hand reiken, beloften aan alle mensen, onvriendelijkheid en antisemitisme veroordelen, oproepen aan alle mensen om zich te bekeren, en het benadrukken van de tekortkomingen van de eigen groep en niet die van anderen."
Deze samenvatting kan ik eigenlijk niet los zien van mijn les die ik vorige maand gegeven heb. Deze les had alles te maken met de inclusieve boodschap van het evangelie. Hoe Christus brak met vastgeroeste tradities van vijandigheid. Of het nu ging om de relatie tussen de Samaritanen en Joden, de Lamanieten en Nephieten of tussen zwart en wit tijdens de herstelling van de kerk door middel van Joseph Smith. Deze boodschap kan ik namelijk niet los zien van onze tijd. Ik doel nu op de vijandigheid, algemeen gesproken, tussen de Joden en de Arabieren. In bovenstaande samenvatting was er namelijk één woordje wat er voor mij uitsprong en dat was het woordje antisemitisme dat zoals we weten aan het toenemen is. Aan de andere kant zijn er ook zo de nodige vooroordelen richting zij die een Moslim achtergrond hebben. Wat we echter vergeten, zoals de Lamanieten en Nephieten vaak vergaten, verschillende uitzonderingen daar gelaten, zoals Enos die als Nephiet bad voor de Lamanieten, dat deze twee volkeren één gemeenschappelijke voorvader hebben, namelijk Abraham, en dat zij broeders zijn. In zijn toespraak "Allen zijn gelijk voor God" verwoord president Howard W. Hunter het zo: "Zowel de Joden als de Arabieren zijn kinderen van onze Vader. Ze zijn allebei kinderen van de belofte, en als kerk kiezen we geen partij. We hebben liefde en interesse voor iedereen."
