In mijn eentje wel te verstaan.
Er zijn soms van die tradities die je zelf hoog houdt.
Maar waar de rest van het gezin geen gevoel bij heeft.
Zo ook dit jaar,
Alleen was het dit jaar anders dan voorgaande jaren.
Omdat ik door de muziek heen, mijn gedachten steeds waren bij Bach, en wat hij door de jaren heen moet hebben gevoeld, als hij bezig was, dat wat hij voelde, door muziek onder woorden te brengen.
Dat kwam namelijk doordat, toen ik afgelopen week ergens op een middag naar huis reed, de radio aanzette, en midden in een praatprogramma terecht kwam, waar iemand aan het woord was, die het had over de Johannes-Passion.
De compositie van Bach, die het lijdens- en sterfverhaal van Jezus naar het evangelie van Johannes weergeeft, en die hij opdraagt aan God.
De compositie die hij een paar jaar voor de Matthäus-Passion schreef, en waar hij zijn hele verdere leven aan is blijven schaven.
En dat ondanks zijn persoonlijk lijden en verlies, nergens, zo zei de spreker, een waarom te horen is.
Slechts, ondanks alles, door heel de muziek heen, een opdragen aan God weerklinkt.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Johannes-Passion_(J.S._Bach)
http://nl.wikipedia.org/wiki/Johann_Sebastian_Bach
Afbeelding: jesus.christ.org
