Van de seizoenen is het voorjaar mijn seizoen. Na een lange donkere winter vind ik het heerlijk om alles weer fris groen te zien uitlopen. Als het gaat om kleding dan neig ik naar de kleuren van de herfst. Wat betreft de maanden van het jaar, dan is december mijn maand. Deze maand begint voor mij al in november met het versieren van ons huis en daarna volgen allerlei activiteiten die op de een of andere manier te maken hebben met kerst. Zoals onlangs het maken van een cakehuisje.
Vorig jaar was ons huis in oktober al kerst klaar. Manlief vond dat wel een beetje vroeg, dat bleek achteraf, maar liet mij mijn gang gaan. Op een gegeven moment kwam ik er zelf achter dat het nog geen november was en dat ik er een maand naast zat. Misschien vraag je je af 'hoe kun je er nu zomaar een maand naast zitten' maar in die periode stond mijn leven gewoon eventjes stil. Alles stond in het teken van chemo, waardoor ik een volledig lege agenda had. De enige afspraak die er in stond was bloedprikken en bij een goede bloedwaarden uitslag kon ik door naar de volgende behandeling. Om drie weken later mij opnieuw te laten prikken, en begon alles weer van voor af aan. Tot september vorig jaar. De eerste afspraak daarna, in mijn nog steeds lege agenda, stond gepland voor december. Dus toen ik december hoorde, ja toen kon ik niet anders dan....en vergat ik even dat...
Het is nu weer december, een jaar later. Zit er geen maand meer naast, al vraag ik me ondertussen wel af waar de jaren blijven. Mijn huis is in kerstsfeer, zoals gewoonlijk vorige maand versierd. En stond er, net als vorig jaar, opnieuw een controle afspraak gepland voor deze maand, die ik deze week heb gehad die we gekscherend mijn APK keuring noemen. Spannend op het moment zelf, daarna laat ik het los, tot de volgende afspraak. In de tussentijd genietend van een goede uitslag. Mijn agenda is ondertussen niet meer leeg. Op bepaalde momenten was hij zelfs te vol, met alle gevolgen van dien. Wat al een verhaal op zich is. Klaar met behandelen betekent niet dat het ook echt klaar is.
Begin van dit jaar had ik het over, - woorden uit mijn reisfolder - overleven, herleven of voortleven. Ik kon daar toen nog niet een antwoord op geven. Ik schreef toen "gelukkig zit in elk van de drie woorden het woord leven, en sla ik even voor het gemak de woordjes er voor maar even over. En als ik er toch een woordje voor moet zetten, dan maar 'gewoon' leven." Terugkijkend op het afgelopen jaar, die drie woordjes zijn het zeker niet geworden. Zelfs 'dan maar gewoon leven', volstaat niet. Ook dat geeft niet weer hoe ik uiteindelijk terugkijk op deze afgelopen periode. Ik denk dat op dit moment er maar één woord is wat voor mij nu als juist voelt en dat is het woord 'bijzonder'. Bijzonderleven.
December was voor mij al een speciale maand, nu heeft deze maand nog meer glans gekregen. Tegenwoordig gebruikt men bijna het woord gezegend niet meer als men elkaar een kerstgroet verstuurd, misschien alleen nog in christelijke kring, maar dat is wel hoe ik me voel, gezegend.
