Komende zondag bespreken wij in onze vrouwenorganisatie de toespraak Ingevingen van de Geest. Het onderwerp van deze toespraak is dat we allemaal gezegend zijn met gaven en talenten. Desondanks betekent dat niet dat we zomaar op onze lauweren kunnen rusten. Ze te ontwikkelen vraagt inspanning. Ouderling Stevenson gaat in deze toespraak in op hoe dat te doen. Interessant vind ik echter dat hij ook een aantal waarschuwingen geeft, zoals "Zoek bevestiging van uw geestelijke ingevingen. Ingevingen van de Geest zullen bijvoorbeeld in overeenstemming zijn met de Schriften en de leringen van levende profeten."
"Ingevingen van de Geest zullen in overeenstemming zijn met de Schriften en de leringen van levende profeten." Zowel de Schriften als de woorden van levende profeten zijn dus een toetssteen aan de hand waarvan ingevingen kunnen worden getoetst. Of ze al of niet daarmee in overeenstemming zijn.
Vragen jullie je soms ook af of je gevoel een ingeving van de Geest is geweest of je eigen gevoel? Ik denk dat om die reden ouderling Stevenson ons enige waarschuwingen geeft, om ons zo te helpen onderscheid te maken tussen het een en het ander. Ouderling Dallin H. Oaks heeft in zijn toespraak How can I distinquish the difference between the prompting of the Holy Ghost and merely my own thought, preferences, or hunches het volgende gezegd, (zie punt 3 uit deze toespraak: De inhoudelijk toets): "Het huis van onze hemelse Vader is een huis van orde. Hij is een God van waarheid. In oude tijden en in de huidige tijd heeft hij gesproken en spreekt hij nog steeds door zijn dienstknechten door de macht van de Heilige Geest. Door diezelfde kracht zal hij overal tot zijn kinderen spreken, en zijn boodschap zal, net als de waarheid zelf, consistent zijn. God zal zijn kinderen er niet toe aanzetten te zondigen of in strijd te gaan met de specifieke leiding of raad van de leiders die hij heeft geroepen en geïnspireerd om hen te onderwijzen. Om deze reden kunnen we de ingevingen van de Heilige Geest vaak onderscheiden van valse signalen door hun consistentie of gebrek aan consistentie met de geboden of raad die God ons of al zijn kinderen eerder heeft gegeven."
In Ideeën om uw individuele Schriftstudie te verbeteren worden ook een aantal interessante dingen gezegd, zoals "Luister naar de Geest. Let op uw gedachten en gevoelens, ook al lijken ze niets te maken te hebben met wat u leest". Mijn voorbereidingen betreffen de ingevingen van de Geest, maar tegelijkertijd trek ik de beginselen die hier onderwezen worden door naar mijn rode draad dat allen voor God gelijk zijn. "Let op uw gedachten en gevoelens, ook al lijken ze niets te maken hebben met wat u leest." Daarnaast wordt er ook onderwezen dat wij naar "evangeliewaarheden, die vaak leerstellingen of beginselen worden genoemd, moeten zoeken en dat ze soms expliciet worden genoemd. Deze tekst uit het Boek van Mormon is voor mij een duidelijk voorbeeld daarvan: "en Hij nodigt hen allen uit om tot Hem te komen en deel te hebben aan zijn goedheid; en Hij verwerpt niemand die tot Hem komt, zwarte en witte, geknechte en vrije, man en vrouw, en Hij is de heidenen indachtig; en allen zijn voor God gelijk, (2 Nephi 26:33)."
Wat betreft dat allen voor God gelijk zijn en de Schriften als toetssteen gebruiken kan ik niet om ouderling Bruce R. McConkie heen. Deze woorden zijn mij misschien wel extra dierbaar omdat hij onder andere in het verleden dit heeft gezegd "vergeet alles wat ik heb gezegd of wat president Brigham Young, president George Q. Cannon of wie dan ook in de afgelopen dagen heeft gezegd dat in strijd is met de huidige openbaring. We spraken met een beperkt begrip en zonder het licht en de kennis die nu in de wereld is gekomen."
Ongeveer twee jaar na de deze woorden heeft ouderling Bruce R. McConkie namelijk een open brief geschreven over het vinden van antwoorden op evangelievragen. In punt één heeft hij het over het belang van persoonlijke openbaring en in punt twee over het belang van de Schriften. In punt drie zegt hij dat "Ware leerstellingen in harmonie met de standaardwerken zijn", wat ik niet los kan zien van de waarschuwing die ouderling Gary E. Stevenson in zijn toespraak geeft. In punt drie zegt McConkie dit: "De standaardwerken zijn schriftuurlijke teksten. Ze zijn bindend voor ons. Zij zijn de zin, de wil en de stem van de Heer. Hij zal nooit iets onthullen dat in strijd is met wat er in staat. Dat heeft hij nooit gedaan, dat doet hij nu ook niet. Niemand zal, sprekend door de geest van inspiratie, ooit leerstellingen onderwijzen die niet in harmonie zijn met de waarheden die God al heeft geopenbaard."
Tevens haalt McConkie president Joseph Fielding Smith aan die het volgende heeft gezegd: "Het maakt geen verschil wat er geschreven staat of wat iemand gezegd heeft. Als wat er gezegd wordt in strijd is met wat de Heer heeft geopenbaard, dan kunnen we dat opzij zetten. Mijn woorden en de leringen van ieder ander lid van de Kerk, hoog of laag, als ze niet in overeenstemming zijn met de openbaringen, hoeven we ze niet te accepteren. Laten we deze kwestie duidelijk hebben. Wij hebben de vier standaardwerken aanvaard als maatstaf, of weegschaal, waaraan wij de leer van ieder mens afmeten. Je kunt de boeken die door de autoriteiten van de Kerk zijn geschreven niet als standaarden in de leer aanvaarden, alleen voor zover ze in overstemming zijn met het geopenbaarde woord in de standaardwerken. Elke man die schrijft is verantwoordelijk voor wat hij schrijft. Niet de kerk. Als Joseph Fielding Smith iets schrijft dat niet in overeenstemming is met de openbaringen, dan is ieder lid van de kerk verplicht het te verwerpen. Als hij datgene schrijft wat in perfecte harmonie is met het geopenbaarde woord van de Heer, dan zou het aanvaard moeten worden."
Een les is nooit zomaar een les. Dit vanwege de stof die het doet opwaaien.
Afbeelding: Pixabay
