Wat mij zo aansprak in de toespraak van Conny Blakemore en wat ik ook heel grappig vond, was haar gebruik van brillen. "De overtuigingen die we hebben, zijn voor ieder van ons de lenzen van de werkelijkheid." Met wat voor bril kijk jij naar jezelf, naar je omgeving, maar uiteindelijk heeft dit ook alles te maken met hoe jij God ziet en ervaart.
Voordat ik naar onze leesopdracht van vorige week ga, de hoofdstukken 1 t/m 4 van Jakob, wat voor mij te maken heeft met de Lamanieten bril, wil ik toch nog even stil staan, opnieuw, bij de zwarte huid waarover gesproken wordt in het Boek van Mormon. Naar aanleiding van de stukjes die ik toen heb geschreven kreeg ik een door Thijs Dorenbosch vertaald artikel toegestuurd dat ingaat op "Wat is de donkere huid in het Boek van Mormon? In dit artikel wordt, ik zou bijna zeggen grappig genoeg als het niet zo pijnlijk was en is, ook over brillen gesproken, de raciale bril, die sommigen maar niet af kunnen zetten, ondanks de duidelijke woorden van de kerk: "Vandaag de dag verwerpt de kerk de theorieën die in het verleden naar voren zijn gebracht dat de zwarte huid een teken van goddelijke ongunst of vloek is."
Het vasthouden aan deze raciale bril, met alle gevolgen van dien, zorgt er misschien voor dat we als geheel, leden van Zijn Kerk, niet dat ontvangen wat we zouden kunnen ontvangen. Omdat we nalaten het Boek van Mormon volledig te omarmen. Want als er ons iets geleerd wordt is dat het Boek van Mormon juist voor ons, in deze tijd, geschreven is. Hierbij hoef ik alleen maar aan de afgelopen algemene conferentie en ouderling Cook's toespraak te denken, die, hoe kan het ook anders, citeerde uit het Boek van Mormon, "dat allen gelijk zijn voor God en dat de reddende barmhartigheid van de Heer niet afhankelijk is van afkomst, opleiding, economische status of ras. Het is gebaseerd op één zijn met Christus en Zijn geboden." Met andere woorden:
