Ik neem de boemeltrein richting Henoch. Waarom Henoch? Omdat hij vorige week ter sprake kwam in de toespraak die we in onze vrouwen organisatie bespraken. De Heer zei namelijk tegen Hem "Wandel met Mij". Ik vond deze uitspraak dusdanig mooi dat ik besloot verder door te reizen naar de verwijzende schriftuur tekst (Mozes 6:31, 32), waar ik las dat Henoch door de Heer geroepen werd om bekering tot het volk te prediken. Het probleem echter is dat Henoch dit niet direct ziet zitten. Dit is wat hij er zelf over zegt, "ik ben maar een knaap en alle mensen haten mij; want spreken valt mij zwaar." En dan zegt de Heer dit: "Zie, mijn Geest rust op u, daarom zal Ik al uw woorden rechtvaardigen; en de bergen zullen vlieden voor uw aangezicht en de rivieren zullen hun loop veranderen; en u zult in Mij verblijven en Ik in u; daarom, wandel met Mij." De Heer laat Henoch weten dat wat hij ziet als een moeilijkheid, voor de Heer geen enkel obstakel is, mits hij bereidt is om te wandelen.
Ik las dat we in de Topical Guide wel meer dan 100 verwijzingen en/of variaties kunnen vinden die op de een of andere manier te maken kunnen hebben met "wandelen met God". In mijn eigen Schriften had ik de volgende woorden bij dit vers van Henoch geplakt "In aanvulling op de gewone betekenis van het woord wandelen, wordt in dit verband bedoeld een bepaalde richting in het leven volgen. Het kan ook betekenen dat men zichzelf op een bepaalde manier leidt". Bij deze uitspraak moest ik denken aan een andere man, Barthemeüs. Hij zal mijn volgend station zijn.
Wanneer het gaat om wandelen met God dan gaat het erom of wij ons op het verbondspad bevinden. En dan zegt Freeman, degene van wie deze toespraak is, dit: "Misschien denkt u bij het horen van die woorden aan vinkjes. Misschien ziet u alleen een pad van vereisten. Maar als we beter kijken, zien we iets fascinerend. Een verbond draait niet alleen om een contract, hoewel dat ook belangrijk is. Het draait om een relatie. President Russell M. Nelson heeft gezegd: "Het verbondspad draait allemaal om onze relatie met God."
Ooit heb ik blijkbaar een boekje gelezen wat waarschijnlijk Bouwstenen heette. De volgende opmerking komt daar uit: "Wandelen door de Geest gaat niet om regels (ik ontken hiermee niet het belang van gehoorzaamheid) die moeten worden nageleefd, maar om een relatie die moet worden opgebouwd en onderhouden. Wij zijn kinderen Gods. Wandelen in de Geest is een actieve houding onder de leiding van de Heilige Geest. Er wordt niet gesproken over rennen. Het is een leugen te denken dat iemand geestelijk meer groeit naarmate hij meer doet voor God."
Wandelen heeft dus uiteindelijk niets te maken met snelheid en/of de afstand die door jou zou moeten worden afgelegd. Met iemand die langs de kant van de weg staat en afvinkt wat je allemaal gedaan hebt. Nee, het heeft alles te maken met jou en de geest die je bij je draagt tijdens het wandelen, zoals het kunnen genieten van het onderweg zijn.
Dit is wat president Uchtdorf er over heeft gezegd: "Onze weg naar volmaking is lang, maar we mogen ons verwonderen en verheugen in de kleinste stapjes op die weg." In deze toespraak gaat hij onder andere in op afvink lijstjes, het waarom van het evangelie en het onderweg kunnen genieten van de reis. Een reis die mij bij onderstaand gedicht bracht. Heel eerlijk gezegd was ik dit gedicht volkomen vergeten. Ik was zelfs in eerste instantie enigszins verbaasd dat ik het onder 'Wandel met Mij' had opgeslagen. Maar al gauw begreep ik waarom ik het juist daar had opgeslagen.
